40 min
Zesram się a nie dam się! czyli o kompensacji feat. Daria Abramowicz Gutral Gada
-
- Mental Health
Pomysł na odcinek wziął się z moich rozmów prywatnych z @abramowiczdaria i jak zazwyczaj w tym podcaście bywa: z życia.
No więc od pewnego czasu mam szczęście konfrontować z Darią spojrzenia na proces pracy z drugim człowiekiem - ona do kotła dorzuca perspektywę psychologa sportu, ja perspektywę psychoterapeuty. Mieszamy, mieszamy i okazuje się, że wiele składników jest uniwersalnie ludzkich, a specyfika funkcjonowania nadaje różnym mechanizmom ostatecznej pikanterii.
Mówiąc mniej poetycko-kulinarnie: wielu z nas dostaje pochwały, kiedy zaczyna biegać. Zwiększanie dystansu, lepszy wynik motywuje do tego, by iść dalej. Półmaraton, maraton. Medal, pochwały z zewnątrz i poczucie osobistego progresu. Zaniepokoiło mnie jednak, w gabinecie usłyszałam o tym, że ktoś biega za dużo wiedząc, że możesz to skończyć się poważną kontuzją i cierpieniem. Biega już od dłuższego czasu ponad miarę, aby nie myśleć i nie czuć innych rzeczy. To kompensacja (z paroma innymi elementami jeszcze).
Podobnie, żyjemy w pochwale zapieprzu, wyników, osiągnięć. Z wysiłkiem przychodzą efekty: awanse, nagrody, pochwały. Zewnętrzne wsparcie dodaje tylko wzmocnień. Co jednak, jeżeli nie umiemy przestać pracować, bo wówczas trzeba by było zająć się tym, co tak skrzętnie upychamy pod dywan?
Jeszcze inaczej: kiedy gra przestaje być warta świeczki, ale wycofanie łączymy z porażką? Kiedy wybieramy, a kiedy nie chcemy pozwolić sobie na rezygnację, nawet jeżeli cel o który gramy nie jest wart tych środków?
Sformułowanie “zersam się a nie dam się” poznałam w dzieciństwie, chociaż nie potrafię zlokalizować gdzie i z czyich ust padło. Wiem tylko, że było ze mną przez bardzo długi czas. I w niektórych przypadkach koszty “nie dawania się” były wyższe od celu.
W tym odcinku ważymy kiedy warto wzmacniać swoje zasoby do realizacji ważnych dla nas celów, kiedy zaś kompensujemy swoje przekonania. W życiu i w sporcie.
Zapraszam do słuchania i dyskusji pod postem.
xoxo,
Gutral (gada)
P.S. Podcast zrealizowany dzięki wsparciu Patronek i Patronów. Dziękuję;)
Montaż: Eugeniusz Karlov
Pomysł na odcinek wziął się z moich rozmów prywatnych z @abramowiczdaria i jak zazwyczaj w tym podcaście bywa: z życia.
No więc od pewnego czasu mam szczęście konfrontować z Darią spojrzenia na proces pracy z drugim człowiekiem - ona do kotła dorzuca perspektywę psychologa sportu, ja perspektywę psychoterapeuty. Mieszamy, mieszamy i okazuje się, że wiele składników jest uniwersalnie ludzkich, a specyfika funkcjonowania nadaje różnym mechanizmom ostatecznej pikanterii.
Mówiąc mniej poetycko-kulinarnie: wielu z nas dostaje pochwały, kiedy zaczyna biegać. Zwiększanie dystansu, lepszy wynik motywuje do tego, by iść dalej. Półmaraton, maraton. Medal, pochwały z zewnątrz i poczucie osobistego progresu. Zaniepokoiło mnie jednak, w gabinecie usłyszałam o tym, że ktoś biega za dużo wiedząc, że możesz to skończyć się poważną kontuzją i cierpieniem. Biega już od dłuższego czasu ponad miarę, aby nie myśleć i nie czuć innych rzeczy. To kompensacja (z paroma innymi elementami jeszcze).
Podobnie, żyjemy w pochwale zapieprzu, wyników, osiągnięć. Z wysiłkiem przychodzą efekty: awanse, nagrody, pochwały. Zewnętrzne wsparcie dodaje tylko wzmocnień. Co jednak, jeżeli nie umiemy przestać pracować, bo wówczas trzeba by było zająć się tym, co tak skrzętnie upychamy pod dywan?
Jeszcze inaczej: kiedy gra przestaje być warta świeczki, ale wycofanie łączymy z porażką? Kiedy wybieramy, a kiedy nie chcemy pozwolić sobie na rezygnację, nawet jeżeli cel o który gramy nie jest wart tych środków?
Sformułowanie “zersam się a nie dam się” poznałam w dzieciństwie, chociaż nie potrafię zlokalizować gdzie i z czyich ust padło. Wiem tylko, że było ze mną przez bardzo długi czas. I w niektórych przypadkach koszty “nie dawania się” były wyższe od celu.
W tym odcinku ważymy kiedy warto wzmacniać swoje zasoby do realizacji ważnych dla nas celów, kiedy zaś kompensujemy swoje przekonania. W życiu i w sporcie.
Zapraszam do słuchania i dyskusji pod postem.
xoxo,
Gutral (gada)
P.S. Podcast zrealizowany dzięki wsparciu Patronek i Patronów. Dziękuję;)
Montaż: Eugeniusz Karlov
40 min