افلاطون به دو جهان باور دارد، یکی همین که در آن ساکن هستیم، جهانِ شدن و تغییر، و دیگری جهانِ ازلی-ابدیِ و نامتغیرِ مُثُل. هر چیزی، از انسان و جانوار گرفته تا گیاه و اشیای بی‌جان، در عالمِ مُثُل، مثالی جاودان دارد. کارِ فیلسوف شناسائی این مثال‌هاست، برخلافِ انسان‌ها که تمامِ عمر گویی در غاری سرگرمِ تماشای سایه‌‌ها هستند. مثال‌های افلاطون معقول‌اند و غیر محسوس و بی‌نقص و نمی‌توانند منشأ شر باشند. شر آفت چیزهای مادی است.
از دیدن حمایت کنید:
حامی‌باش | Patreon
دیدن را دنبال کنید:
اینستاگرام | تلگرام | توئیتر
المعلومات
- البرنامج
- معدل البثيتم التحديث كل شهرين
- تاريخ النشر٩ ربيع الأول ١٤٤٣ هـ في ٩:٢٧ م UTC
- مدة الحلقة٣٣ من الدقائق
- الحلقة١٤
- التقييمملائم