قطعه شعری طنز از حکیم قآنی

پیرکی لال سحرگاه به طفلی الکن
می‌شنیدم که بدین نوع همی راند سخن

کای ز زلفت صصصبحم شاشاشام تاریک
وای ز چهرت شاشاشامم صصصبح روشن

تتتریاکی ام و...الخ