ថែទាំសុខភាពសាច់ដុំ ជាប្រការចាំបាច់ខ្លាំងណាស់ មិនសម្រាប់តែសុខភាពផ្លូវកាយមួយមុខទេ។ សុខភាពខួរក្បាល បញ្ញាញាណ និងការចងចាំល្អ ក៏ត្រូវការទម្រពីសាច់ដុំដែរ។ បើតាមការសិក្សាចុងក្រោយរបស់អាមេរិក មានសុខភាពសាច់ដុំល្អ ជួយចូលរួមចំណែកលើកកម្ពស់សុខភាពខួរក្បាលនិងជួយកាត់បន្ថយគ្រោះភ្លេចភ្លាំង។
សរីរាង្គកាយមនុស្សផ្គុំដោយសាច់ដុំប្រមាណជាង៦០០ដុំ ដែលមានទម្រង់ និងតួនាទីខុសៗគ្នាទៅតាមទីតាំងរបស់វា។ សាច់ដុំតំណាងឱ្យ៣០ទៅ៤០%នៃទម្ងន់សរុបរបស់ខ្លួនប្រាណយើង។ ចំណែកសមាសធាតុក្នុងសាច់ដុំទៀតសោត ៨០%ជាជាតិទឹក ១៧%ជាប្រូតេអ៊ីន ហើយបីភាគរយទៀត ជាជាតិស្ករ (glycogène១%) ខ្លាញ់(១%) និងអំបិលរ៉ែ (១%)។
ដើម្បីមានដំណើរការល្អ សាច់ដុំត្រូវការខ្យល់អុកស៊ីសែនដែលផ្តល់តាមរយៈការដកដង្ហើម និងជាតិស្ករ Adénosine TriPhosphate ដែលបំប្លែងចេញពីចំណីអាហារ។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាអ្នកប្រើកម្លាំងខ្លាំង ត្រូវទទួលទានអាហារមានជាតិគ្លុយស៊ីតខ្ពស់ ដូចយ៉ាង ដំឡូងបារាំង បាយ ស្រូវសាលី ...
សាច់ដុំមនុស្សមានបីប្រភេទធំៗ ដែលមានតួនាទីប្លែកៗពីគ្នា។ សាច់ដុំអវៈយវៈ មានភារៈគ្រប់គ្រងរាល់គ្រប់ចលនាដោយភាពរវៀស ឬដោយចេតនា ដូចជាការ ដើរ លើកជើង ឬកាន់ ចាប់វត្ថុអ្វីមួយ ... សាច់ដុំបេះដូង សម្រាប់ច្របាច់និងធ្វើចលនាបេះដូង និងចរន្តឈាម។ ចុងក្រោយ ជាប្រភេទសាច់ដុំរលោង ដែលធ្វើសកម្មភាពដោយឯកឯង ដោយមិនត្រូវការការបញ្ជា ឬគិតឡើយ នោះគឺការដកដង្ហើម ការកិនរំលាយអាហារ និងដំណើរការល្អរបស់គ្រឿងក្នុងពោះ។
សាច់ដុំក៏មានតួនាទីជាអ្នកការពារ នៅពេលមានបុកទង្គិច ដួល ព្រមទាំងជួយរក្សាលំនឹងខ្លួនប្រាណ ហើយក៏ជាអ្នកផលិតកម្តៅការពារខ្លួនទៀត។ លក្ខណៈពិសេសរបស់សាច់ដុំគឺ មានសមត្ថភាព ក្នុងការបញ្ចេញសកម្មភាពតាមការបញ្ជា ឬទៅតាមការបំប៉ន។ មានសមត្ថភាពរួញ រួចលាទៅរកទម្រង់ដើមវិញ រក្សាកម្លាំងទាំងពេលសម្រាកទាំងពេលបញ្ចេញសកម្មភាព និងអាចប្តូរទម្រង់ យឺតយារហើយត្រលប់មករកសភាពដើមវិញ។ ប៉ុន្តែសមត្ថភាពពិសេសនេះ អាចប្រែប្រួលទៅតាមវ័យ ទៅតាមភេទ និងកំរិតនៃសកម្មភាពផ្លូវកាយរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។
ដើម្បីឱ្យសាច់ដុំមានសុខភាពនិងដំណើរការល្អជានិច្ច យើងត្រូវប្រើសាច់ដុំឱ្យធ្វើចលនា ឱ្យបានទៀងទាត់ តាមរយៈការហាត់ប្រាណ បញ្ចេញសកម្មភាពផ្លូវកាយ និងធ្វើកីឡា។ ភាពអសកម្ម នៅស្ងៀមជាសត្រូវធំបំផុតរបស់សាច់ដុំ។ អ្នកជំងឺ អ្នកដេកស្ងៀម នៅមួយកន្លែងយូរ តែងមានសាច់ដុំទន់ជ្រាយ និងខ្លះមិនអាចងើបដើរវិញបានភ្លាមទេ បើគ្មានការហាត់ធ្វើចលនាឡើងវិញនោះ។ គ្រប់ចលនា និងដំណើរការចាំបាច់របស់ជីវិតមនុស្ស អាស្រ័យទាំងស្រុងទៅលើសាច់ដុំ។ មានន័យថាបើសាច់ដុំមានសុខភាពរឹងមាំល្អ សុខភាពទូទៅរបស់សរីរាង្គកាយទាំងមូលក៏ល្អទៅតាមនោះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើសាច់ដុំចាប់ចុះខ្សោយនោះ សមត្ថភាពសុខភាពផ្លូវកាយអ្នកក៏ចុះថយ មិនសូវមានកម្លាំង និងមិនសូវធន់ដូចមុនដែរ ជាមួយផលវិបាកមួយចំនួន ដូចជាត្រូវប្រឈមនឹងហានិភ័យងាយដួល ឬមិនអាចធ្វើសកម្មភាពមួយចំនួនបាន មានជាអាទិ៍មិនអាចយួរកាន់លើករបស់ធ្ងន់បាន។ របស់តូចមួយសោះតែមានអារម្មណ៍ថាធ្ងន់ខ្លាំង។
ប៉ុន្តែតាមច្បាប់ធម្មជាតិ នៅពេលចាប់ចូលដល់វ័យខ្ទង់៥០ឆ្នាំឡើងទៅ មនុស្សគ្រប់រូប តែងបាត់បង់ម៉ាសមាឌសាច់ដុំ ក្នុងបរិមាណប្រមាណ១ទៅ២% ក្នុងមួយឆ្នាំៗ។ ការបាត់បង់សាច់ដុំទៅតាមវ័យនេះ ប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពផ្លូវកាយផង និងដល់សមត្ថភាពផ្នែកបញ្ញាញាណផង។
បើតាមការសិក្សាថ្មីរបស់ក្រុមគ្រូពេទ្យជំនាញប្រព័ន្ធប្រសាទនិងវិទ្យុសកម្មអាមេរិក ការរលាយស្រកស្រុតនៃសាច់ដុំ ពាក់ព័ន្ធនឹងអាយុ ជះផលវិបាកដល់ខួរក្បាល ដោយបង្កើនគ្រោះហានិភ័យភ្លេចភ្លាំងច្រើន និងធ្វើឱ្យភាពវៀងវៃធ្លាក់ចុះ។
តើត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីកុំឱ្យបាត់បង់សាច់ដុំ?
មានតែការបញ្ចេញសកម្មភាពផ្លូវកាយ ហាត់ប្រាណធ្វើកីឡាជាប្រចាំទេ ទើបអាចប្រយុទ្ធប្រឆាំង ឬយ៉ាងហោច ពន្យឺតពេលវេលានៃការស្រកបាត់បង់សា
Information
- Show
- Channel
- FrequencyUpdated weekly
- Published18 December 2024 at 11:31 UTC
- Length8 min
- RatingClean