Annemiek Dogan Podcast Annemiek Dogan

Deze week ga ik met Marlou Volkerink het gesprek aan over het verlies van haar dochter. 
Een bijzonder gesprek aangezien ik mijn dochter Vlinder ook ben verloren halverwege de zwangerschap. 

We bespreken hoe haar leven was voor het verlies.
Marlou is iemand met veel ambitie, rennen en vliegen en graag een succes willen maken van haar business. 

Op een gegeven moment besloten Marlou en haar partner dat ze graag ouders willen worden en ze er klaar voor zijn. Ze stopt met de pil en al vrij snel is ze zwanger. Hun geluk kan niet op! Ze besluiten op babymoon te gaan naar Zuid-Afrika om van de zwangerschap te genieten en om tot rust te komen. 

Helaas krijgt Marlou te horen dat haar oma snel te overlijden komt en dat ze langs moet komen om afscheid te nemen. Na een emotioneel afscheid van haar oma krijgt Marlou wanneer ze thuis is al snel krampen. Ze zoekt er niet al te veel achter en denkt vooral dat het door alle emoties komt. Maar niets is minder waar en even later breken haar vliezen op het toilet.

Er werd besloten om naar het ziekenhuis te gaan en dan blijkt het toch compleet mis. Het voetje was al door de baarmoeder dus de bevalling was al op gang gezet. Met spoed naar gingen ze naar het andere ziekenhuis en daar moest Marlou bevallen. De artsen overlegde wat de opties waren en al snel kwam naar voren dat de overlevingskans niet groot was. Dan moet je de keuze maken wat je gaat doen.

Toen ze van de weeënremmers af was kwam al snel de bevalling op gang en werd haar dochtertje geboren. Niet heel veel later overleed ze in het ziekenhuis.

Ik ben ontzettend dankbaar dat Marlou tijd heeft genomen om haar verhaal met ons te delen. Het is niet makkelijk om over verlies te praten, laat Marlou weten dat je haar verhaal hebt gehoord en deel een reactie onder de video.

Met liefde, 
Annemiek

Deze week heb ik een bijzonder gesprek met Marieke Zuidema.
Op 23 april vertrekt de man van Marieke naar werk met haar auto.
Later die dag zouden ze elkaar thuis weer treffen om samen te eten. Christian zou alvast koken. Toen Marieke eenmaal thuis was merkte ze op dat Christian er nog niet was. Al meteen voelde het niet goed en checkte ze 'zoek mijn iPhone'. Ze zag dat Christian langs de weg stond.
Na meerdere keren bellen zonder gehoor, en Christian die nog steeds op dezelfde locatie stond werd ze paniekerig. 

Op het internet ging ze opzoek naar nieuwsberichten over een eventueel ongeluk. Toen ze op Google de weg intikte verscheen er meteen meerdere nieuwsberichten van een ongeluk die dag en herkende ze haar auto.
Dit kon niet waar zijn. Voor de zekerheid belde ze het ziekenhuis om te vragen of haar man was binnengebracht die dag. Maar niemand onder die naam was vandaag binnen gebracht. Op dat moment wist ze, de politie kan elk moment hier zijn om het slechte nieuws te brengen. 

Ik wil Marieke ontzettend bedanken dat ze haar verhaal met ons wil delen en alle wijze lessen die ze uit deze moeilijke periode heeft gehaald. 

Met liefde, 
Annemiek

Afgelopen woensdag 24 april 2024 organiseerden we de studiedag 'Coachen bij Rouw' in Den Bosch. Een uitverkochte zaal met 230 mensen die willen helpen bij rouw.
Deze dag hebben we maanden voorbereid met het hele team en partners. Het vergt veel tijd, geld en energie om dit te organiseren.
Het was fantastisch! En er kunnen ook altijd nog dingen beter. In deze podcast deel ik de eerlijke én cruciale inzichten.
In deze podcast:
- Waarom een steunnetwerk essentieel is bij een grootse missie en hoe je die opbouwt;- Hoe ik de rust bewaar (en bewaak!) in mezelf zodat ik rustgevend kan coachen bij rouw en relaxed op het podium sta;- Waarom branding essentieel is en hoe wij dit aanpakken;- 230 mensen in de zaal en ook mensen die er niet bij pasten... dit heb ik ervan geleerd en ga ik de volgende keer anders doen;- Hoe ga ik om met lof én kritiek? Niet makkelijk, wel nodig...Wil je ook succesvol worden als rouwexpert? Plan hier een gesprek in m'n agenda waarin we samen kijken of de Rouwexpert Jaaropleiding bij je past.Dankjewel dat je er bent.Met liefde,Annemiek

Deze week ga ik in gesprek met dokter Chantalle Burgers.
Chantalle is opgegroeid in een warm en hecht gezin met een oudere en jongere zus.
In 2015 werd Chantalle zwanger van een tweeling en vierde haar ouders hun 60ste verjaardag. Dat was het laatste feest dat er nog niemand ziek was.
Chantalle was net weer begonnen aan haar studie toen ze die week te horen kreeg dat haar jongere zusje Karlijn (op dat moment 26 jaar) borstkanker had. Een maand later kregen ze te horen dat hun vader darmkanker had. 
Dit nieuws had zoveel impact op haar dagelijks leven dat ze al vrij snel besloot dat het haar niet lukte om door te gaan met haar studie. Haar vader kreeg ook slecht nieuws op slecht nieuws waardoor haar rouwreis toen al begon.

Bij haar vader wisten ze al vrij snel zeker dat hij niet meer beter zou worden.
Haar jongere zusje Karlijn heeft uiteindelijk een ziektebed gehad van zo’n 1,5 jaar. 
In het begin leek haar kanker goed te behandelen. Ze is zelfs 1 jaar schoon verklaard.
Maar uiteindelijk kreeg ze gekke plekjes op haar hoofdhuid. De dermatoloog nam een biopt af en al vrij snel kwam de uitslag dat er uitzaaiing was van haar borstkanker. Op 28-jarige leeftijd kreeg haar zusje Karlijn te horen dat ze niet beter zou worden. Na dat nieuws heeft ze nog 2,5 jaar mogen leven met de wetenschap dat ze niet beter zou worden. 
Chantalle vertelt tijdens ons gesprek hoe zij die periode heeft ervaren en hoe het nu met haar gaat. Hoe ze terugkijkt op deze heftige periode en welke wijze lessen ze eruit heeft gehaald. 

Wil je meer over het verhaal van Karlijn lezen? Lees dan haar blog op https://e-nuf.nl/

Met liefde, 
Annemiek

Deze week deel ik met jullie een gesprek samen met Annelies van Eijck van kindvrijleven.nl.
Als we aan verlies denken, dan denken we al snel aan overlijden.
Maar er zijn ook andere momenten in het leven dat er iets gemist wordt wat er eigenlijk nooit is geweest. Zoals bij kinderloosheid.

Annelies was al heel lang aan de pil toen ze samen met haar vriend besloot om ermee te stoppen om het te gaan proberen. Samen een gezin starten.
Na zo’n 10/12 maanden van proberen is Annelies naar de huisarts gegaan om zich te laten informeren. Meteen werd ze door gestuurd naar het ziekenhuis om onderzoek te starten. Maar precies op dat moment kwam ze erachter dat ze op een natuurlijke manier zwanger was geworden. Op de eerste echo was er een kloppend hartje te zien. Maar bij de tweede echo was er geen hartslag meer. Een miskraam. Op dat moment wist ze: een volgende zwangerschap gaat niet meer hetzelfde zijn. Niet meer zo zorgeloos. 
Ze besloten op te starten met een medisch traject om zwanger te kunnen worden.
In 10 jaar tijd heeft Annelies uiteindelijk 8 positieve zwangerschap uitslagen gehad maar helaas allemaal zonder succes. 
Een medisch traject als je zwanger wil worden heeft ontzettend veel impact op je. 
Je bent ontzettend vaak in het ziekenhuis voor controles, het hormoon spuiten. Het is heel erg pittig vertelt Annelies. Mijn leven stond die 10 jaar echt ‘on hold’.
Bij een derde ivf-behandeling besloot Annelies samen met haar partner om het niet door te zetten. Ze kon niet meer. Op dat moment wist ze. Wij gaan geen ouders worden.
Een ontzettend moeilijk en pijnlijk besef. Annelies heeft veel gehuild maar ze voelde zich ook heel krachtig. Het is een heel erg dubbel gevoel. Aan de ene kant een bevrijding dat je niet meer hoeft en je leven weer terug hebt. Maar het gaf ook een enorme leegte omdat je weet dat je geen ouder gaat worden.

Met liefde, 
Annemiek

Shanti was 27 jaar toen ze Thomas ontmoette op een feestje. Het was net uit met haar relatie en kon wel wat afleiding gebruiken. Thomas was een charmante gast die goed kon praten. Meerdere dates volgde en al snel merkte Shanti dat er iets niet helemaal klopte. Ze voelde zich gespannen en haar lichaam gaf al aan dat het niet goed zat. Ze besloot het gevoel te negeren en naar een paar dates kreeg ze een relatie met Thomas. Alles ging toen vrij snel. Ze ontmoette zijn ouders, ze was veel bij hem en het voelde als een sprookje. Maar het greep haar ook bij de keel omdat het allemaal zo snel ging. Als ze er nu op terug kijkt ziet ze al genoeg tekenen van een narcistische persoonlijkheid stoornis. 

5 maanden later raakte ze ongepland zwanger. Het kindjes was zeker meer dan welkom maar Shanti merkte ook dat ze het heel spannend vond. Kon ze het kindje wel een veilig thuis bieden met alle spanningen in de relatie? Ook tijdens de zwangerschap was er regelmatig ruzie, woede-uitbarstingen van Thomas en genoeg onveilige en onrustige situaties. Erover praten durfde ze niet want het voelde niet veilig genoeg om dat te kunnen doen.  

Toen Elfin werd geboren, Elfin werd uiteindelijk geboren met een keizersnee. Hierdoor moest Shanti een tijdje in het ziekenhuis blijven. Dit voelde eigenlijk heel fijn want hierdoor was ze zich veiliger en had ze rust. Eenmaal weer thuis bij Thomas begonnen alle ruzies en woede-aanvallen weer. Op een dag besloot Shanti om naar het optreden van haar broer te gaan en dat haar moeder op Elfin zou passen. Op het laaste moment accepteerde Thomas dit niet en dwong haar naar huis te komen. Toen Shanti dit weigerde heeft Thomas Elfin met veel geweld bij de moeder van Shanti opgehaald. Dit escaleerde in een ruzie waar ook de politie bij betrokken raakte. Hoe gek het ook klinkt maar deze situatie voelde voor Shanti als een bevrijding. Ze kon haar verhaal kwijt bij de politie en aangifte doen. 

Na deze ruzie werden er afspraken gemaakt. Shanti verbleef een tijdje bij haar zus en bracht Elfin zo nu en dan naar de moeder van Elfin zodat Thomas Elfin kon zien. Maar al snel voelde dat ook niet meer goed en gaf ze aan dat Thomas er niet bij mocht zijn. Op 22 juli wilde Shanti Elfin ophalen bij de moeder van Thomas als uiteindelijk Thomas de deur open doet. Ze wist meteen dat het niet goed zat en wilde zo snel mogelijk Elfin meenemen. Dit was de dag van het familiedrama. Die dag heeft Thomas zijn moeder en hun zoon om het leven gebracht en daarna zelf uit het leven gestapt. Shanti heeft kunnen ontsnappen en is gevlucht naar de buren om hulp te halen. 

Shanti vertelt ons haar ontzettend heftige verhaal en hoe ze terugkijkt op die periode om andere in soortgelijke situaties te kunnen helpen en ondersteunen.
Het is ontzettend moedig dat Shanti deze rouwreis met ons deelt.