Professional vanuit je hart voor liefdevolle en gelijkwaardige (jeugd)zorg, onderwijs en sociaal domein - met Mascha Struijk professionalvanuitjehart

"De kunst van heldere communicatie"
Frank Los is een vrije denker die graag helderheid verschaft. Hij werkt graag samen met gemeentes/ sociaal domein en zorginstellingen. Door vragen te stellen, te spiegelen en te tekenen maakt hij ingewikkelde of vage materie tot iets wat iedereen begrijpt. Liefst visueel en met hulp van techniek. 
Frank vertelt hoe deze kwaliteit is ontstaan en wat zijn persoonlijke drijfveren zijn. Dat hij ontwapenend is, maar dat kan dus ook bedreigend kan zijn als iemand niet ontwapend wil worden. We praten over normaal zijn, en wat dat dan is.
Over de kracht van visualiseren bij begrijpelijk maken van complexe processen, omdat plaatjes je dwingen om naar de essentie te gaan. Over het belang van zoveel mogelijk zelfregie, en hoe techniek daarbij kan helpen.
Frank zoekt altijd naar manieren om het makkelijker te maken voor de gebruiker. Hij wil graag dat het voor iedereen makkelijk en helder is. Hij heeft bijvoorbeeld een picto-plan-maker ontwikkeld in samenwerking met Oranjeborg, een zorgorganisatie voor mensen met een verstandelijke beperking. In een paar minuten kun je het geschreven behandelplan kunt omzetten in een poster met picto's. Begeleiders hoeven niet zelf te tekenen of te bedenken, je voert tekst in en de passende plaatjes staan in het plan. Heel tof, omdat zelf tekenen voor veel mensen toch een hoge drempel is. Mocht je hier benieuwd naar zijn, kijk dan zeker even op de website www.franklos.nl
Luister dit mooie en inspirerende gesprek via je eigen podcastapp, Spotify, youtube of de website. Leuk als je een reactie achter laat!
Fijne dag, 
Mascha
 
 

"Een systeem is gebouwd door verstand, maar verandering vindt plaats door het hart"
Sander Bolle werkt sinds kort als teamleider bij Leger des Heils Jeugdbescherming. Hij wil in die rol een echte verandering in de jeugdbescherming op gang brengen. Gedreven door wat hij meegemaakt heeft in zijn leven.
Sander vertelt openhartig zijn persoonlijke verhaal over het verlies van zijn broertje (aan zelfdoding) en hoe dat ertoe heeft geleid dat hij nooit meer iets wil doen wat tegen zijn hart in gaat. Hij heeft als professional een reis gemaakt van hoofd naar hart, en wil dat voor iedereen in de jeugdzorg en zeker ook in de jeugdbescherming. 
We praten over regels loslaten, passie volgen, verschil willen maken, rommel in het leven en veerkracht. Over hoe ogenschijnlijk kleine dingen groot verschil maken, dat een omarming vaak meer betekent dan de interventies. Maar dat we daar zo weinig ruimte voor maken.
Verandering in de jeugdzorg begint met warmte, emotie en menselijk contact. Niet met focus op regels en beleid.
Luister dit zeer bevlogen en persoonlijke gesprek via je eigen podcastapp, Spotify, youtube of de website. Leuk als je een reactie achter laat!
Fijne dag, 
Mascha
 
 

"Is het onveilig of ongewenst? (deel 2*, met hamburger-voorbeeld)"
Als professional zou je je dit altijd moeten afvragen op spannende momenten, waar je de afweging moet maken om in te grijpen of niet. Wettelijk ingrijpen, bijvoorbeeld vanuit de jeugdbescherming, of pedagogisch ingrijpen om het gedrag bij te sturen. De professionele verantwoordelijkheid drukt zwaar, je wilt de juiste keuze maken.
Tegelijkertijd: ieder ingrijpen, zowel wettelijk als pedagogisch, beperkt de autonomie van de jongere of het gezin. Dat is soms nodig, omdat het echt onveilig. Maar als het ook maar enigszins kan, pleit ik voor de (langere) weg van overleg en zelf stappen zetten. Van eigen regie. Omdat dat de meest duurzame veranderingen op gang brengt.
Om in die situaties je eigen gedachten en oordeel nog te scherpen kan deze vraag helpen. Voor jezelf, in overleg met je collega's en andere professionals rond het gezin. Om te voorkomen dat we de regie overnemen als het ook anders had gekund. Dat lukt makkelijker als we ons bevrijden van het gevoel van onveiligheid. Het gaat over ons eigen gevoel van ongemak, onze eigen normen en waarden. En dat we vanuit dat uitgangspunt het gesprek aangaan met jongere, gezin, oudere. Dat maakt het gesprek gelijkwaardiger. Helpt voor de samenwerking en naar eigen oplossingen zoeken. En dát maakt de situatie vaak veiliger.
Luister via je favoriete podcastkanaal, Spotify, Youtube of de website. Leuk als je laat weten wat je raakt en wat je eruit haalt!
Fijne dag, 
Mascha
* Deze podcast gaat door op thema van de vorige aflevering maar is ook los te beluisteren.
** Sommige situaties zijn gevaarlijk en vragen om direct ingrijpen. Deze vraag gaat over de andere situaties.

"Is het onveilig of ongewenst?"
Vraag je altijd af vóór je ingrijpt: handelen we uit zorg voor veiligheid, of reageren we op iets dat we ongewenst vinden? 
Het gaat niet om het antwoord, maar om het andere gesprek gesprek. Het kan onze hulpverlening echt veranderen. Want ons eigen normenkader kan botsen met de autonomie van individuen. Wanneer is ingrijpen gerechtvaardigd en wanneer moeten we ruimte laten voor persoonlijke keuzes?
We voelen de verantwoordelijkheid en we hebben te maken met de veiligheidsparadox. Wordt het met veiligheidschecklists eigenlijk veiliger?
Een aflevering die je hopelijk aan het denken zet, inspireert om deze vraag de volgende keer in een spannende situatie eens aan je collega's of in je team te stellen. Ben benieuwd wat dat brengt!
Fijne dag, 
Mascha
>> Luister de podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, Youtube of www.professionalvanuitjehart.nl/podcast

"Ik schaam mij.  Het móet beter. Ook jij bent nodig voor verandering!"
Afl 218 van de Professional vanuit je hart Podcast is een emotionele podcast. Ik ben in de war, verdrietig, boos en nog veel meer. Ik weet niet hoe ik het onder woorden moet brengen, maar ik kan nu niet een vrolijke, hoopgevende podcast uitbrengen. Dit is even wat het is.
Ik schaam me voor hoe we als sector reageren op kinderen en ouders die vertellen hoe ze de (jeugd)zorg ervaren hebben.
Ik schaam me dat ik tot nu toe onderschat heb wat zij over zich heen krijgen. 
Zoals nu bij Jason Bhugwandass, maar hij was niet de eerste en is niet de enige. Ik heb het eerder gehoord, maar onvoldoende begrepen. 
Dit gaat ons allemaal aan. Ook als je zelf niet direct betrokken bent bij misstanden: wij zijn met z'n allen de jeugdzorg. Ik ook. Het móet beter. Daarvoor moeten we onder ogen zien wat er steeds mis gaat.
Teken de petitie parlementaire enquete naar gesloten jeugdzorg: https://www.petities.com/gesloten_jeugdzorg
PS ja er gaat ook heel veel goed en mensen werken doen hun best. Maar dat is niet genoeg.

"Met verhalen kun je taboes doorbreken"
Jacodine van de Velde is auteur en orthopedagoog. Met haar young adult boeken maakt ze moeilijke thema's bespreekbaar, zodat jongeren zich erin kunnen herkennen en merken dat ze niet de enige zijn. En zodat de omgeving meer begrip heeft voor wat er speelt en zo beter kan steunen. Ze heeft onder andere geschreven over eetproblemen, het overlijden van een ouder en het prikkelbare darm syndroom (PDS).  Naast auteur is Jacodine orthopedagoog, eerst in de kinder- en jeugdpsychiatrie, sinds enkele jaren met een kleine eigen praktijk.
Jacodine vertelt over werken en schrijven vanuit haar hart, hoe verhalen zich soms aandienen en vanzelf schrijven, en ook hoe ontroerend het is om te merken wat een tekst kan betekenen. Bijvoorbeeld als ze van een jongere een bericht krijgt dat die een specifiek stukje uit een boek aan iemand heeft laten lezen, omdat zij haar gevoel zelf niet kon delen. 
Meest recente boek van Jacodine is een samenwerking met Rowena Verstraeten die in afl 215 al vertelde over het boek Wegwerpkind, over opgroeien in de jeugdzorg en daar als volwassene een positieve draai aan geven.
Luister via je favoriete podcastapp, Spotify, Youtube of de website, leuk als je laat weten wat je eruit haalt!Fijne dag, Mascha