หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรร‪ม‬ dhamma.com

"เส้นทางนี้ เส้นทางของคนมีปัญญา เส้นทางของคนกล้า
เส้นทางของคนพึ่งตนเอง...หลวงพ่อสั่งสอนพวกเรา
ไม่ใช่เพื่อให้พึ่งหลวงพ่อ ไม่ใช่ให้พึ่งรุ่นพี่ที่ภาวนามา
แต่พึ่งตัวเองให้ได้ เอาตนเป็นที่พึ่งให้ได้ พึ่งด้วยสติ ด้วยปัญญา
ด้วยความรู้ที่พระพุทธเจ้าถ่ายทอดไว้ สังเกตเอา"
พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๔
วันที่ ๐๕ มีนาคม ๒๕๕๙ (590305A)

"มีชีวิตอยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุดนะ จะอยู่กี่วันไม่สำคัญหรอก
สำคัญว่าทุกวันนี้ที่อยู่มีคุณค่าพอหรือเปล่า
อยู่แบบมีประโยชน์หรืออยู่แบบเบียดเบียนตัวเอง เบียดเบียนคนอื่น
ตรงนี้สำคัญกว่า" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๔ วันที่ ๐๕ มีนาคม ๒๕๕๙ (590305B)

"ทำอะไรไม่ถูก ทำสมถะไว้ก่อน...ดูจิตไม่ได้
รู้สึกอย่าให้เกินกายออกไป
มีกายนี้เป็นขอบเขตที่จะเรียน...ถ้าเกินกายออกไป ไม่มีทางเจอจิตเลย
จิตมันไม่ได้อยู่ข้างนอก" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๔ วันที่ ๖ มีนาคม ๒๕๕๙ (590306)

"สมถกรรมฐาน โดยหลักแล้ว มีเป้าหมายคือ ทำให้จิตมีความสงบ ความสุข มีกำลัง ซึ่งมีมาก่อนพระพุทธเจ้า ฤาษีชีไพร ก็ทำสมถกรรมฐานขั้นสูงๆ แต่สิ่งที่พระพุทธเจ้าค้นพบคือวิปัสสนากรรมฐาน วิปัสสนากรรมฐานมีเป้าหมายหลักเพื่อให้เรากลับมาเรียนรู้ความจริงของกายของใจ เรียนรู้ความจริงจนเข้าใจความจริงของกายของใจ ใจก็จะถอดทอนความยึดถือ เริ่มปล่อยวางกายและใจลง ดังนั้นเป้าหมายของเราคือ การทำวิปัสสนากรรมฐาน" คุณแม่ชีอรนุช - "สมถกรรมฐานและวิปัสสนากรรมฐาน" คอร์สภาษาอังกฤษ ๓ วันที่ ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๙

คุณแม่ชีอรนุช สันตยากร บรรยายธรรมะพร้อมแปลภาษาอังกฤษ - "สมถะกรรมฐานและวิปัสสนากรรมฐาน" คอร์สภาษาอังกฤษ ครั้งที่ ๓ วันที่ ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๙  

"พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า ว่าโดยย่อ ขันธ์ทั้ง ๕ คือ กายกับใจเป็นตัวทุกข์ ดังนั้น ตราบใดที่เรายังมีขันธ์ ๕ คือ มีร่างกายมีจิตใจอยู่ ความทุกข์ก็ตามมาอยู่ทุกวัน ถึงแม้ว่า การที่เรามีความสุขตลอดเวลาแต่มันก็ไม่ได้ปิดบังความทุกข์ของเราได้ เป้าหมายหลักของเราก็คือ ภาวนาเพื่อความพ้นทุกข์อันสิ้นเชิง เรียกว่าเป็นพระอรหันต์ คือจิตเข้าถึงภาวะพระนิพพาน แต่เป้าหมายนี้ไกลเกินไป ให้พวกเราตั้งเป้าหมายอันแรกก่อน คือ ให้เป็นพระโสดาบันก่อน คือ มุ่งเป้าไปที่การละสักกายทิฏฐิ คือ ละความเห็นว่ากายกับใจเป็นตัวเรา จะแก้ความเห็นผิดได้ก็คือ ต้องทำความเห็นให้ถูกต้อง ให้จิตได้เห็น คือ ต้องมาเรียนรู้จิตใจ ว่าไม่มีตัวเราอยู่ที่ตรงไหนเลย" พระอาจารย์สมชาย กิตฺติญาโณ (ครูบาอ๊า) "ความทุกข์กับการพ้นทุกข์" คอร์สภาษาอังกฤษ ครั้งที่ ๓ วันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๕๙