อยู่อย่างลำบาก กุศลธรรมเจริญยิ่ง | 23 เม.ย. 67 (เช้า‪)‬ ธรรมอารี Dhamma Aree

"..บางทีถ้าเราอยู่อย่างลำบากไป อยู่อย่างที่คนสมัยก่อนเขาอยู่กัน บางทีเรื่องไม่เป็นเรื่องไม่ก่อให้เกิดทุกข์ให้เกิดขึ้นมาในใจ อยู่แบบไหนก็อยู่ไปแบบนั้น
.
จะเห็นว่าวิถีชีวิตเนี่ยส่งผลอย่างมากต่อความทุกข์ในจิตใจเรา ซึ่งถ้าเราอยู่อย่างลำบากได้โดยใจไม่เดือดร้อน เรียกว่า ความทุกข์หายไปมากนะ ซึ่งถ้าลำบากในที่นี่เนี่ย ก็ดูจากข้อปฏิบัติก็ดูเหมือนจะไม่ต้องทำอะไรนะ ก็แค่ระงับจิตใจให้ได้ ไม่ให้ไหลไปเพลิดเพลินไปกับสิ่งที่เรียกว่า กามคุณ
.
การได้มีโอกาสสมาทานรักษาศีลอุโบสถ ก็ขยับขึ้นมาอีก 3 ข้อ

• ไม่ฉันอาหารไม่บริโภคอาหาร ไม่กินอาหารในเวลาวิกาล รู้จักพอเพียง อยู่กันแค่มื้อเช้าเนี่ยเมื่อเช้าก่อนพระอาทิตย์เขาจะเลยเที่ยงวันไปเนี่ยก็อยู่ได้นะ เรียกว่าชีวิตก็ไม่ตามใจปาก ลำบากไหมล่ะก็ลำบากสำหรับคนที่ไม่เคยทำนั่นเอง หรือใครที่ใช้ชีวิตตามใจมาตลอด เรียกว่าลำบากแน่นะ แต่ถ้าไปดูวิถีของพระก็ได้นะ อยู่ไปเถอะ ลำบากในช่วงแรกๆนะ อยู่ไปเรื่อยๆ ไม่ได้รู้สึกว่าต้องมากินมื้อเย็น ถ้ายังรู้สึกว่ายังต้องมากินมื้อเย็นอยู่ ก็ปฏิบัติไปก่อน ทำไปก่อนนะ เดี๋ยวร่างกายหรือจิตใจเขาปรับเอง

• การไม่ดูการละเล่นหรืองดเว้นจากการฟ้อนรำ ไม่ตกแต่งร่างกายด้วยเครื่องประดับ จะเห็นว่ามีแต่กิริยานะที่ต้องเข้าไปกระทำทั้งนั้นเลยเนี่ย ลำบากไหมก็ลำบากสำหรับคนที่ไม่เคยทำนะ แต่ถ้าใครที่เขาไม่ทำเป็นปกติ การเข้าไปทำกลายเป็นเรื่องลำบากสำหรับเขาเองเสียมากกว่า

• การไม่นอนในที่นอนอันสูงใหญ่ การนอนในที่นอนอันพอเหมาะพองามนะ ไม่ได้นอนไปให้จิตใจเพลิดเพลินไปกับการนอนมาก ก็อยู่อย่างเรียบง่าย เมื่ออยู่อย่างเรียบง่ายก็เข้าใ