แก่นแท้แห่งพระกรรมฐาน 51-100

หนังสือแก่นแท้แห่งพระกรรมฐาน โดยพระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม) วัดอัมพวัน อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี

51:นักปฏิบัติต้องกำหนดทุกอิริยาบถ ไม่ใช่จ้องแต่จะเดินจงกลม  หรือจ้องแต่ท้องยองยุบ

52:ข้อที่ 4 ธรรมานุปัสสนาสติปัฎฐาน

53:ยืนหนอ 5 ครั้ง การกำหนดเวทนา จิต และธรรม

54:ยืนหนอ ต้องหลับตา ใช้สติกำหนด วาดมโนภาพ

55:ยืนหนอ  ต้องใช้จิตปักที่กระหม่อม  ไม่ต้องดูลมหายใจ

56:ยืนหนอ..วิธีปฏิบัตินี้ทำยาก ต้องทำให้ได้จังหวะ  ได้ระบบของเขา  อย่าไปว่าติดกัน

57:ยืนหนอ ไม่ใช่ว่าแต่ปาก  ต้องใช้สติอยู่กับจิต  ทำให้ได้จังหวะ

58:ยืนหนอ 5 ครั้งกับลมหายใจเข้า ลมหายใจออก (อัสสาสะ ปัสสาสะ)

59:ยืนหนอ...กว่าอาตมาจะทำได้ 10 ปี

60:ยืนหนอจิตเราถากไปทางซ้าย ทางขวา (ไม่รู้สึก) ทำอย่างไร

61:ยืนหนอให้ได้ เห็นหนอให้ได้ พองหนอยุบหนอได้  อย่างอื่นไหลมาเอง

62:เดินจงกรม  การกำหนดเวทนา จิต และธรรม

63:เดินจงกรมเหมือนเราเดินปกติ  ธรรมดา  เพียงเอาสติใส่เข้าไป

64:เดินจงกรมให้ช้าสุด  เหมือนคนใกล้ตาย

65:เดินจงกรมให้ส้นสูงจากพื้น 2 หรือ 3 นิ้ว ระยะก้าวในการเดินประมาณ 1 คืบ

66:การกลับต้องกลับ 4 ครั้ง ระยะทางในการเดินจงกรมเพียง 4-5 วาเท่านั้น

67:กำหนดได้ปัจจุบัน ไม่ได้ปัจจุบัน

68:ขาไม่ดี เดินจงกรมไม่ได้ ทำอย่างไร

69:เดินจงกรมมีอาการหวิว เวียนศรีษะ ให้หยุดเดิน และกำหนด

70:เดินจงกรมมีเวทนา หยุดเดิน เอาจิตปักที่เกิดเวทนา  กำหนดเวทนา

71:ขณะเดินจงกรมจิตออกไปข้างนอก ให้หยุดเดิน และกำหนด

72:เดินจงกรม มีเสียง มีเวทนา ปวดเมื่อย หยุดเดิน ยืนกำหนด

73:เดินจงกรม นิมิตเกิด หยุดเดิน ให้กำหนดตั้งสติไว้ที่หน้าผาก

74:อานิสงส์การเดินจ