„Ale po co ja to opowiadam?” – teatr i postpamięć | Marta Bryś

„Ale po co ja to opowiadam?” – teatr i postpamięć poprowadzone przez Martę Bryś to czwarte z cyklu dziesięciu seminariów w ramach projektu Dziś są moje urodziny – poszukiwania.

Projekt ten w całości został zaplanowany z myślą o ostatnim teatralnym dziele Tadeusza Kantora – Dziś są moje urodziny. Spektakl posiada różnorodne, nierzadko sprzeczne sensy; wpisane są w niego napięcia, fatum, graniczność, piękno, klęska.

Cykl seminariów, prowadzonych przez badaczy, badaczki i osoby związane z Teatrem Cricot 2, ogniskuje się wokół wątków istotnych dla dzieła – od prezentacji stanu badań nad przedstawieniem, po krytyczne perspektywy związane z pamięcią i post-pamięcią o spektaklu, metodą pracy Tadeusza Kantora czy wieloaspektową dramaturgią.

Marta Bryś stawia wiele pytań: Czy można pamiętać coś, czego się nie przeżyło? Czy można utożsamić się z opowieścią o nieswojej przeszłości? Czy można przeżywać czyjeś wspomnienia jak własne? Czym różni się pamięć od postpamięci? Czy teatr może tworzyć wspomnienia? Czy przeszłość można „ocalić od zapomnienia”? Jak odpowiedzieć na pytanie Sterna, z którym z powrotem schował się do teatralnej skrzyni?