Call to Action‪!‬ Zuzanna Krzątała

Przenosimy się na Pustynię Błędowską, miejsce edukacyjno-artystycznego eksperymentu, gdzie przez dwa miesiące – czerwiec i lipiec – osoby z całego świata będą poszukiwać wizji ekologicznej przyszłości. Laboratorium Pustynnej Wyobraźni tworzą Ignacy Hryniewicz i Jo Vávra z kolektywu LIOS Labs.
Współpracując ze studiem architektoniczno-badawczym Centrala, Uniwersytetem Ludowego Rzemiosła Artystycznego i duetem tkackim REST studio, stawiają pustynną wioskę zgodnie z filozofią „leave no trace” (nie zostawiaj śladów). Jak organizować wydarzenia w naturalnym ekosystemie w sposób zrównoważony? Jak budować włączające społeczności i pozyskiwać fundusze na tego typu inicjatywy?
Działając na autopilocie i w ciągłym przebodźcowaniu, warto czasem wyjść ze starych schematów i wtopić się w nowy krajobraz. Konfrontacja z surowymi warunkami pustyni to prawdziwa szkoła ekologicznej wyobraźni. Każdy może dołączyć! Zapisy na program publiczny: https://experience.lios.io

Nosimy w sobie gniew naszych matek, babek i prababek. Dyscyplinowane i uciszane kobiety od dawna wypierały swoją złość. O tym, jak wielką szkodę nam robi tłumienie emocji, oraz kto ma prawo do złości rozmawiam z Aleksandrą Nowak, dziennikarką, kulturoznawczynią,  współtwórczynią feministycznego magazynu „G’rls Room” i berlinśkiej przestrzeni dla kobiet Adelphi Space.
Powracamy we wspomnieniach do rewolucyjnej jesieni 2020 roku, kiedy Trybunał Konstytucyjny zaostrzył prawo aborcyjne, wydając wyrok na Polki. Na fali tego gniewu powstała książka Aleksandry Nowak, „Wyp***dalać! Historia kobiecego gniewu, ” doskonale oddająca siłę wspólnotowego doświadczenia złości, jakie przyniosły strajki kobiet i czarne protesty.
Ten odcinek to pewnego rodzaju trening uwalniania złości. Rozmawiamy z Olą o tym, jak z gniewu zrobić użytek, spożytkować jego energię i przekuć ją w emancypacyjne działanie.

Po dwóch latach instytucjonalnego mroku do Zachęty wróciło słońce. Ponownie głos zabierają młode osoby, podejmując tematy społeczne i próbując sprostać wyzwaniom doby wielokryzysów.
Bohaterkami pierwszego odcinka piątego sezonu podcastu „Call to action!” są dwie kuratorki, Michalina Sablik i Aleksandra Skowrońska, których interdyscyplinarne wystawy zapoczątkowały nowe otwarcie w Zachęcie. Rozważania nad przyszłością, zwłaszcza w kontekście nieuchronnej katastrofy klimatycznej, stają się podstawą do refleksji nad nowymi kierunkami w sztuce. Zacierają się granice między technologią a biologią, maszyną a człowiekiem i zwierzęciem. Poprzez interaktywne obiekty Michalina i Aleksandra zapraszają nas w podróż angażującą zmysły i wyobraźnię.
Wystawy „Z popiołów” i „Zza gór się słońce wznosi blade” można doświadczyć do 26 maja w Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie. Towarzyszą im performanse, warsztaty oraz autorskie oprowadzania, w tym prowadzone 12 maja przez Zuzannę Krzątałę.

Wielu z nas praktykuje jogę, ale niewiele z niej rozumiemy. Skupiając się tylko na fizyczności, często ignorujemy bogatą tradycję i filozofię, która jest nieodłączną częścią zaangażowanej praktyki. O holistycznym podejściu do jogi rozmawiam z Justyną Traczyk (@practicewithjustyna), założycielką szkoły Meru Shala na warszawskim Żoliborzu i współtwórczynią Eco Yogic Collective.
Prawdziwa praktyka, według Justyny, łączy pracę z ciałem w asanach z głębokim spokojem umysłu, który osiągamy przez uważność i synchronizację ruchu z oddechem. Jednak jogiczny spokój to nie pasywność i obojętność, ale umiejętność bycia w świecie bez rozedrgania. Nie ćwiczymy po to, żeby uciec od problemów, tylko żeby mierzyć się z nimi bardziej świadomie. Justyna wychodzi ze swoją praktyką poza studio jogi do kobiet osadzonych w areszcie, pacjentek onkologicznych, osób doświadczających traumy, pokazując ogromny terapeutyczny potencjał jogi. Jako narzędzia do samoregulacji angażuje nie tylko ciało, ale przede wszystkim głowę i emocje.

Czy jesteśmy uzależnieni od komfortu? Czy to, jak zorganizowaliśmy sobie świat, sprawiło, że staliśmy się mniej odporni na przeciwności? Jaką cenę jesteśmy w stanie zapłacić, żeby zawsze było miło, ciepło i przytulnie? O zarządzaniu chaosem w późnym kapitalizmie rozmawiam z Andrzejem Tucholskim, psychologiem biznesu i twórcą koncepcji wysokosprawczości.
– Zamiast robić dobro, my chcemy czuć, że robimy dobro – mówi Andrzej Tucholski. Inwestujemy masę energii, by zmienić własne nawyki, chodzimy na psychoterapię, uczymy się stawiać granice, ciągle dążymy do tego, by być lepszą wersją siebie. A może problem jest ze światem, a nie z nami? Bo czy da się żyć zdrowo w chorej rzeczywistości?

Czy kobiety inaczej doświadczają natury? Czy faktycznie mamy gorszą orientację w terenie, czy może to wyuczona bezradność? W kontrze do męskiej opowieści o zdobywaniu, pokonywaniu i podporządkowaniu sobie natury, powstał Cosy Outdoor Festival – pierwszy w Polsce festiwal kobiecego outdooru. Joanna Długowska, jego pomysłodawczyni, zawodowo związana z Greenpeace Polska, stworzyła wyjątkową społeczność kobiet, które mierzą się z żywiołami, ale w sposób świadomy i uważny.
Dzisiaj każdy może być podróżnikiem – to nie sztuka ścigać się od szczytu do szczytu i szukać zachwytów na końcu świata. Joanna przekonuje, że warto się czasem zatrzymać, zrzucić buty (a z pewnością bawełniane skarpety!) i przejść się boso po śniegu. Zanurzyć się w tu i teraz, pozwolić zmysłom wrócić do ustawień fabrycznych.