Urratsa EITB Radio Televisión Pública Vasca

Uda hemen da. Usaindu daiteke, sentitu daiteke, eta zoragarria da. Egun luzeak eta gau epelak. Uda festa da niretzat. Udak txikitako oroitzapen askorekin konektatzen nau, udalekuak, egun guztia umel sentitzea, izozkiak eta herriko festak. Urtaro guztiek dute euren xarma, baina uda onena da!
Udako urratsa emanda amaituko dugu Urratsa podcastaren bigarren denboraldia.

Unibertsoak zuretzat duena onartzera zabaltzen zarenean gauza izugarriak gerta daitezke. Probatu duzu inoiz? Nik ez dut kasualitateetan sinesten, kausalitateetan baizik. Kointzidentziak guk sortzen ditugu, ez datoz ezerezetik. Guk proiektatutakoaren emaitza dira. Bizitzak, askotan, magia momentu txikiak oparitzen dizkigu eta adi bagaude opari hauei gure bidea egiteko urratsak antzeman ditzakegu. Opariak, batzuetan, itxuraz desatseginak izan daitezke ordez. Gure misioa, desatsegina izan daitezkeen arren, hauengandik ikastea eta etorri daitezkeen zantzuei adi egotea da.
Urratsa podcastaren atalean landuko dugu egoera hori. 

Motibaziorik ba al duzu goizero egunargia ikusteko? Nik askotan egin izan diot galdera hori nire buruari  eta beti topatu izan dut erantzunen bat. Uskeria izanik ere, egunero esnatu eta jaikitzeko arrazoiak izan ditut eta hala da gaur egun ere. Tamalez kontrako aldartea geroz eta ohikoagoa da gure gizartean, geroz eta antsietate, neke, estres eta depresio kasu gehiago agertzen dira egunetik egunera. Adierazpena, latinezko hitza da. Oinarrizko esanahia barrukoa ateratzea da, kanporatzea, aske ustea, ez-preso egitea. Depresioarekin gauza bera egiten saiatuko gara atal honetan. Gu preso egin ez gaitzan, hau askatzera emango dugu gaurko urratsa.

Artea sorkuntza bezala ulertzen dut. Ezerezetik zerbait ateratzeko prozesua bezala ulertzen dut sorkuntza eta ateratako horrek  nire barruan zerbait mugitzea edo sentiaraztea da artea. Hau izango litzateke arteaz dudan definizioa. Artea ez da estimatzen jakin behar,  artea ulertzeko garaian adimenak ez du lekurik handiena hartu behar, baizik eta artea bizitzen jakin behar da. Horrela lortuko baitu bere eragina luzaroan mantentzea. Azken batean artea bizitza da.

Goiztiarra ala gautxoria zara? Noiz sentitzen duzu energia gehiago, egunean zehar ala gauez? Eta inspirazioa? Noiz etortzen zaizu, jaiki eta berehala edo gau ilunaren erdian?
Ni goiztiarra naiz. Hobe funtzionatzen dut  egun argiz, gauez baino. Nire gorputzak martxan jarraitu dezakeen arren, burua pixkanaka deskonektatzen hasten da eguzkia ezkutatu ahala. Iratzargailuak jo aurretik  jaikitzen naiz askotan, gorputzaren erritmo naturala entzun eta deskantsu nahikoa jaso dudala antzematen dudanean. Bost minutu gehiago esanez, beste hogei minutu ohean botata gelditzea kirol nazionala da eta ez dut gezurrik esango igandeetan maindire azpian hogei minutu gehigarri horiek  asko gozatzen ditudala esaten baudut. Horrexegatik, erabaki dut hogei minutu horiei podcast hau eskaintzea. 

Egun batean, sorpresa bat izan nuen. Neure buruari pertsona goxoa eta gertukoa naizela esaten hasi bainintzen. "Ni horrelakoa naiz" esatetik, "nik horrelakoa izan nahi dut" esaterako bidea abiatu nuen. Aldaketak bere prozesua behar du eta denbora eta esfortzua eskatzen du. Nik argi daukat nire esentzia mantenduko dudala deseraikitze bidaia honetan. Ez dut eredu batetik bestera pasa nahi, baizik eta orain arteko nire buruarekiko nuen irudi eta pentsamoldeaz distantzia hartu, eta hortik, oraindik zerk balio didan eta atzean zer utzi nahi dudan erabaki.