Gelukkig Kind over Opvoeden Birgit en Edith Steijns

De eerste 7 jaar vormt een fundament voor de rest van ons leven.  Ouders kunnen een toon zetten voor van het leven van hun kinderen.

De rituelen en omgang binnen het gezin zullen kinderen een leven lang bij blijven.   Hoe wordt gepraat tegen elkaar, welke rituelen zijn er rondom eten en slapen, hoe wordt zelfvertrouwen en zelfredzaamheid gestimuleerd, op elke manier worden grenzen aangeven, welke normen en waarden zijn erbinnen het gezin en hoe wordt met elkaar omgegaan. Alle ervaringen samen met wie het kind diep van binnen al is vormt hun persoonlijkheid. 

Daarom is het belangrijk om ze bij te staan.

Ze hebben hulp nodig om fysiek te ontwikkelen, maar ook om hun geest open en creatief te houden om een basis van vertrouwen in eigen mogelijkheden te krijgen. Kinderen leven in een magische wereld, in die wereld zijn oneindig veel mogelijkheden. Kinderen doen gewoon, ze worden nog niet tegengehouden door hun gedachten. Ze zijn verbonden met alles wat is en zijn van nature ontzettend nieuwsgierig. Wij als ouders mogen kinderen begeleiden om deze kwaliteiten te behouden. Meekijken door de ogen van je kind en jezelf verwonderen, vraagt geduld en rust. Hoe geven we de magie van de eerste 7 jaar ruimte om te worden wie ze zijn. 

We zagen een artikel in de Volkskrant die onze aandacht trok. Als je zelf als ouder gespannen bent, niet lekker in je vel zit, je relatie loopt niet lekker, je kind voor meer onrust zorgt dan je gehoopt had of je in tijdnood komt met alle bezigheden. Allemaal factoren die zorgen dat je uit verbinding kan gaan. Het ene moment kan je volop genieten en het andere moment weet je het even niet meer. ‘Als jezelf gespannen en ongelukkig bent, krijg je geen fijne kinderen’, zegt de schrijver van het artikel. Gelukkige kinderen vereisen een diepte-investering, het klinkt flauw, maar het is zo. We gaan samen in deze podcast onderzoeken wat hiermee bedoeld wordt.

In ieders leven gebeuren kleine en grote dingen, die niet altijd makkelijk zijn. In de opvoeding van kinderen zijn veel momenten waar een beroep wordt gedaan op jouw verdraagzaamheid. De definitie van verdraagzaamheid is de bereidheid van anderen veel te verdragen. In de opvoeding gaat het om de bereidheid om veel van je kind of de andere ouder te verdragen.  De ene persoon vindt dit makkelijk dan de ander.

Lukt het jou als je kinderen ruzie hebben om te kijken of ze zelf al tot een oplossing te komen, of ben jij een ouder die gelijk ingrijpt? Ben jij een ouder die het moeilijk vindt om je kind te zien worstelen als het vastloopt en wil je hem gelijk helpen? Wat doe jij als je kind in een boze bui zit? Word je zelf dan ook boos of kan je in rust bij je kind zijn, waardoor je kind vaak sneller rustiger wordt? We zijn als ouder vaak geneigd om direct te reageren

In onze praktijk leren we ouders met regelmaat verstilling te nemen, zodat ze een situatie kunnen overzien en zien wat er daadwerkelijk gebeurt. Wat als jij je kind dit voortleeft, zodat je kind leert van jouw verdraagzaamheid en zijn eigen verdraagzaamheid verder kan ontwikkelen.

Afgelopen 11 maanden hebben we te maken gehad in onze nabije familie dat een jong familielid in coma terecht is gekomen. Hierdoor zijn wij ook op bepaalde gebieden in de vertraging terecht gekomen. Dit heeft ook een beroep gedaan op onze verdraagzaamheid. We hebben hierdoor kunnen verdragen dat het leven soms even stilstaat en andere prioriteiten gesteld worden.

Wil jij meer leren over verdraagzaamheid? Wil je weten wat verdraagzaamheid jou oplevert? Inzichten krijgen in jouw verdraagzaamheid? En handvaten krijgen hoe jij jouw eigen verdraagzaamheid kan vergroten?

Als moeder of als vader ben je belangrijk voor je kind, dat weten we allemaal. Wat als je er even voor je kinderen niet kan zijn? Je omgeving of je eigen leven vraagt even veel aandacht. In ieder gezin komt dit voor. Er kunnen problemen in je omgeving zijn waar je door opgeslokt wordt. Je hebt je een eigen rugzak vanuit je verleden die soms even opengaat en aandacht vraagt.

Wat als je er een behoorlijke tijd niet kan zijn voor je kinderen. Dat overkwam onze gast van vandaag, Monique. Door een trauma uit haar verleden werd ze 10 jaar geleden opgeslokt en vluchtte uit huis. Ze had nog jonge kinderen en een lieve man die zich machteloos voelde en radeloos waren. Zo kwam Edith in contact met dit gezin.

Een verhaal waar iedereen zich in meerdere of mindere mate in herkent. We hebben allemaal diepe en minder diepe dalen in ons leven. De dalen van Monique waren heftig en ook uit die diepe dalen kan je komen als ouder. Hoe neem je je kinderen mee in zo’n proces? Wat heb je als ouder nodig in deze situatie?  Hoe zorg je dat het de ontwikkeling van je kind niet schaadt? Ontdek dat het zelfs een enorme groei kan betekenen voor je kinderen en je gezin?

Creativiteit heeft niet zozeer te maken met wat je doet, maar meer hoe je iets doet. Met iets komen wat anders is dan, buiten je comfortzone ligt, verrassend is, jezelf uitdaagt, zodat je in ontwikkeling gaat.

Kleine kinderen zijn van nature creatief. Alles wat ze proberen is nieuw. Ze hebben nog geen gewoonte van gemaakt. Het kind heeft de meest geniale ideeën. Soms lachen we, als we iets onverwachts zien. Soms staan we met open mond te kijken, als het kind met een oplossing komt die ons verbaast. Kinderen zijn meester in het uitproberen.

Creativiteit in het oplossen van disbalans. Kan dat? Hoe kan ik als ouder hier gebruik van maken tijdens de opvoeding? Onze gast Floor is expert in creativiteit. Kinderen en ouders in de durf-modus zetten om te komen tot verandering.

Een podcast met onze collega Floor van Loon van Praktijk Floor. Volg haar zeker via instagram om nog meer inspiratie over creativiteit te krijgen. https://www.instagram.com/praktijk_floor.nl/ 

Wat is het tegenovergestelde van grenzen geven aan je kind: loslaten of ruimte geven? Wanneer een kind ouder wordt geven we een kind steeds meer ruimte, die passend is bij de leeftijd. Tijdens het ouder worden van je kind en vooral in de puberteit horen we ouders vaak zeggen ik moet mijn kind meer loslaten of ik ga mijn kind meer loslaten.

Denk er eens over na, wat doe je als je je kind loslaat? Hoe lang laat je je kind los? In welke situaties? Hoe doe je dat dan?

Loslaten en ruimte geven lijken hetzelfde en toch zijn ze totaal anders. In de podcast nemen we je o.a. mee in het verschil tussen deze twee.

Begrenzen en ruimte geven staan niet los van elkaar. Wanneer je een kind meer ruimte geeft betekent het dat je automatisch de grenzen iets meer laat vieren of dat je grenzen niet meer passend vindt bij de leeftijd van je kind.

Begrenzen is vaak duidelijker dan ruimte geven/loslaten. Je wilt iets niet en dan begrens je. Je vindt iets te gevaarlijk voor je kind en dan begrens je. Je kunt het zelf nog niet aan dat je kind deze stap nu zelf neemt en dan begrens je.

Hoe bepalen we als ouders grenzen? Wat is het tegenovergestelde van grenzen aangeven? Wanneer doen we dat? En laten we dan los of geven we dan meestal ruimte?