Future 4.0 - technika w XXI wieku Radzik Podcasts

Zastanawialiście się kiedyś jak napisać ebooka? Jak go wydać? W tym odcinku rozmawiam z autorem poradnika - Adamem Mierzwą: "Nie ma tu motywacyjnych tekstów typu uwierz w siebie. Są problemy i ich rozwiązania. Jest pokazane jak to się robi. Uwzględnione zostały wszystkie aspekty – od rozpoczęcia pisania po reklamę i sprzedaż."
https://helion.pl/ksiazki/zrob-e-booka-adam-mierzwa,s_00ma.htm#

Rowery miejskie zyskały sobie ogromna popularność. Praktycznie każde duże miasto posiada tego typu komunikację. Co z mniejszymi miastami?

Dzięki firmie Roovee, również mieszkańcy mniejszych miejscowości mogą korzystać z dobrodziejstw rowerów miejskich. Roovee to polska inicjatywa zarówno pod względem finansowym jak i inżynierskim. System firmy Roovee działa w oparciu o IV generacje rowerów miejskich. Oznacza to, że jednoślad można wypożyczyć jak i zostawić poza stacją dokującą (dodatkowa opłata 5 zł). Oczywiście rower można zarezerwować poprzez aplikację. Można też wstrzymać/zablokować wypożyczenie i pozostawić rower np. pod sklepem aż do momentu skończenia zakupów. Istnieje też opcja użytkowania systemu poprzez SMS.

Konstrukcja jednośladu jest prosta i właściwie pancerna. Aluminiowa rama jest przygotowana do przyjęcia baterii jeśli rower będzie rozszerzony o napęd elektryczny. Rowery wyposażone są w przerzutki w piaście, mocowanie dla smartphone, koszyk, (automatyczne) oświetlenie oraz moduły GPS. Dzięki niemu możliwe jest oderwanie się od ograniczeń rowerów III generacji (stacje dokujące).

Operator przewiduje bezpłatne 20 minut jazdy, a kolejna godzina kosztuje 1 zł,. Za 10 zł można wypożyczyć rower na 12 godzin. Oddanie jednośladu w stacji dokujące premiowanie jest poprzez 4 zł. Roovee operuje w takich miastach jak m.in. Jastrzębie Zdrój, Krotoszyn, Stalowa Wola, Włocławek. W Dusznikach-Zdrój firma oferuje natomiast pierwszą wypożyczalnie elektrycznych rowerów górskich (jednak z innym cennikiem).

https://roovee.eu

https://wlower.bike

https://rowery.rzeszow.pl/roovee-propozycja-roweru-publicznego/

http://filfri.pl

Sztuczna inteligencja może być wykorzystywana nie tylko w szlachetnych celach. W 2017 człowiek o pseudonimie deepfakes (Reddit) wpuścił kilka filmów porno z wizerunkiem znanych celebrytek i aktorek. Narodziło się pojęcie deepfake.

Technika ta umożliwia stworzenie (modyfikacje oryginalnego) filmu, gdzie np. znany polityk mówi rzeczy, których normalnie by nie powiedział. Manipulacje są na tyle realistyczne, że nie można ich ocenić jako tzw. fałszywkę. Algorytm sztucznej inteligencji jest w stanie przetworzyć obraz, z wykorzystaniem każdego szczegółu mimiki i gestu twarzy podczas podmiany na jej inny, docelowy odpowiednik.

Deepfake można podzielić na dwa główne nurty:


Reenactment - stworzenie rekonstrukcji, gdzie aktor źródłowy, inaczej osoba sterująca mimiką tworzy film z aktorem/osobą docelową. Oczywiście tego typu rekonstrukcję można stworzyć w czasie rzeczywistym.
Face swap - czyli umieszczenie innej twarzy np. użytkownika aplikacji w już istniejącym filmie lub na zdjęciach.

Oczywiście deepfake to nie tylko nielegalne, mroczne zastosowania. Technologia ta została wykorzystana w kinematografii podczas tworzenia Gwiezdnych Wojen (młoda twarz Hansa Solo czy księżniczka Leia w Łotrze 1). W popkulturze deepfake obecny był np. w filmie Uciekinier (The Running Man) z 1987, gdzie komputerowo odtworzono postać jednej z poległych postaci. Obecnie ruch ust aktorów w filmach dubbingowanych dzięki technologii deepfake może być lepiej dopasowany do nowego języka.

Wraz ze wzrostem aktywność twórców materiałów deepfake, wzrasta nurt zwalczania tego typu treści. Jedną z bardziej znanych jest inicjatywa Deepfake Detection Challenge (DFDC), która powołana została przez m.in. Facebook i Microsoft wraz z kilkoma uczelniami. Firma z Redmond chwali się swoim Video Authenticatorem, który z wysoką skutecznością oznacza materiały deepfake. Podczas analizy wyłapywane są szczegóły (wtapianie krawędzi, efekty przenikania czy odcienie szarości), których człowiek normalnie nie jest w stanie zauważyć.

Deepfake jest również dostępny dla użytkowników smartphonów, a to za sprawa aplikacji takich jak: FaceApp, ZAO. Nad tą funkcjonalnością pracowali autorzy bardzo obecnie popularnej aplikacji TikTok.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Deepfake?wprov=sfti1

https://en.wikipedia.org/wiki/Deepfake?wprov=sfti1

https://www.geekweek.pl/news/2019-12-27/stallone-sam-w-domu-czyli-zobaczcie-fajny-deepfake-w-kultowym-filmie/

https://www.geekweek.pl/news/2020-07-04/deepfake-z-andrzejem-duda-czyli-emce-opowiada-o-manipulacjach-wideo-film/

https://www.instalki.pl/aktualnosci/rozrywka/40080-deepfake-tom-holland-robert-downey-jr.html

https://antyweb.pl/tiktok-deepfake-technologia/

https://www.instalki.pl/aktualnosci/bezpieczenstwo/43653-deepfake-microsoft-wybory-prezydenckie-video.html

https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/deepfake-manipulacja-grozniejsza-niz-klasyczne-fake-newsy/c10cyzp

Praca z domu dla wielu z nas stała się codziennością. Z raportu Nationale-Nederlanden wynika, że aż 40% pracowników uważa, iż pracuje efektywniej. 25% chciałoby pracować zdalnie na stałe.

20% ankietowanych określa pracę zdalną jako nowość. Tylko 14% miało wcześniej z nią styczność. Około 25% pracowników mogłoby pracować w systemie naprzemiennym. Jak można się spodziewać, dość spora grupa osób nie jest w stanie pogodzić pracy z wychowywaniem dzieci. Oczywiście nie każdy ma też wygodną i odpowiednią przestrzeń dla „swojego domowego biura”. Ciekawe jest to, że 84% ma do dyspozycji własny komputer, a 60% może pracować na sprzęcie służbowym. 81% posiada stałe łącze.

Jak już wspomniano 40% respondentów uważa, że pracuje efektywniej, mimo, że jednocześnie co drugi uczestnik twierdzi, że pracuje krócej niż normalnie.

Firmy rekrutując pracowników muszą zwrócić uwagę na zdolność kandydata do pracy z domu. Okazuje się, że wielu osobom sprawia to problem. Eksperci głoszą, że pracownik na #homeoffice2020 powinien na początku tygodnia przygotować sobie nie tylko miejsce ale i plan pracy. Problemem jest też utrzymanie kontaktu z klientem. Powstają nawet podcast, które mają nam podpowiedzieć jak pracować zdalnie np. Praca zdalna na Empik Go. Wywnioskować można, że praca zdalna szczególnie promuje osoby, które mają bardzie zadaniowy model pracy np. inżynierowie, czy specjaliści. Prawdopodobnie pewne grupy zawodowe może lepiej byłoby rozliczać w trybie zadaniowym, a nie godzinowym (spędzonych w biurze).

Podnosi się też temat braku znajomości nowoczesnych technologii np. Skype. Przecież i tak większość firm pracuje na „swoich systemach”, które pracownik powinien z założenia znać.

Dotychczas wielu pracodawców było niechętnych pracy zdalnej. Jednak społeczeństwo podstawione pod ścianą udowodniło, że da się prowadzić działalność w ten sposób. W Niemczech aż 25% pracowników pracuje z domu (wzrost z 12%), a rząd planuje ułatwienie dostępu do pracy zdalnej. Nie można zapomnieć, że również dla firmy mogą to być korzyści np. znaczne oszczędności (powierzchnia biurowa, biurka, prąd, kawa etc.), zyskuje środowisko naturalne, a pracownik zaoszczędzony czas na dojazdach może wykorzystać w inny sposób.

Kolejnym aspektem może być wzrost ceny mieszkań w mniejszych miejscowościach. Okazać się może, że nie trzeba mieszkać w dużym mieście aby mieć atrakcyjną pracę. Zresztą sytuacja ta jest również ciekawa dla pracodawcy. Można przecież zyskać tańszego specjalistę z innego miasta, bez konieczności problematycznych przeprowadzek.

Mimo spadków w gospodarce spowodowanych koronawirusem, Polacy ze względu na pracę zdalną kupili więcej laptopów niż w poprzednich latach w podobnym okresie. Oczywiście powstaje pytanie czy praca we własnym biurze, czy na własnym sprzęcie nie powinna być refundowana? Ustawodawca tego nie reguluje.

Pozostaje też kwestia bezpieczeństwa. Szeregowy pracownik raczej nie ma na to wpływu. Właściwie firma (w korporacjach to już raczej standard) powinna nie dość, że wyposażyć pracownika w służbowy sprzęt, to oferować pracę przez połączenie VPN (Virtual private network).

Na koniec warto zwrócić uwagę, że praca zdolna może być problemem dla ludzi bez doświadczenia. Jeśli bardziej doświadczone koleżeństwo nie przekaże wiedzy oraz mechanizmów pracy, osoby z brakiem doświadczenia po prostu nie wykonają swoich obowiązków.

https://www.rmf24.pl/raporty/raport-koronawirus-z-chin/polska/news-raport-w-czasie-izolacji-pracujemy-efektywniej-25-proc-chce-,nId,4471350

ttps://innpoland.pl/159311,szukanie-pracy-podczas-pandemii-umiejetnosci-ktore-warto-podkreslic

Modertrans to poznańska firma, która początkowo zajmowała się modernizacja i serwisem tramwajów oraz autobusów. Została utworzona 31 grudnia 2005 jako spółka-córka Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Poznaniu. Pierwotnie jednak historia firmy nawiązuje do roku 1988 i Zakładu Napraw Autobusów w Biskupicach.
Pierwszy tramwaj Moderus Alfa został oddany do służby w 2006 roku. Konstrukcja bazuje na Konstal 105N/105Na (najbardziej popularne tramwaje w Polsce). Nadwozie jest jednoczłonowe, jednokierunkowe oraz wysoko-podłogowe. Stylistyka, od wersji 04 AC została zmieniona i opracowań przez krakowskie biuro EC Engineering. Alfy wyposażone są w klimatyzacje kabiny motorniczego, rejestratory zdarzeń oraz systemy informacji pasażerskiej. Wersje z silnikami prądu przemiennego umożliwiają odzysk energii podczas hamowania. Tramwaje wyposażone są w wózki również produkcji Modertrans.
Następcą Alfy jest Moderus Beta (od 2011). Jest to konstrukcja jedno- lub trójczłonową, jedno- lub dwukierunkowa oraz częściowo (w środku tramwaju trójczłonowego) niskopodłogowa (25% podłogi). Pierwotnie zakładano, że dalej baza będzie zmodernizowana konstrukcja Konstal. Stało się jednak inaczej. Beta to całkowicie nowy pojazd (jedynie wzorowany na 105Na). Ostanie Bety oferują klimatyzacje całego pojazdu. Pomysł na tylko częściowa niska podłogę jest ciekawy, kompromisem pomiędzy cena a możliwościami pojazdu.
Warto zaznaczy, że firma miała też model Beta (rok 2008) który był modernizacją tramwaju Düwag N8C. Przebudowa polegała na zmianie środkowego bezdrzwiowego członu na niskopodłogowy z para drzwi własnego projektu. Prawdopodobnie w ten sposób zebrano doświadczenie potrzebne do konstrukcji „nowej Bety”.
W 2014 zaprezentowano założenia projektu nowego niskopodłogowego tramwaju realizowanego wspólnie z Politechnika Poznańska (projektu Innowacyjny tramwaj miejski). Za dofinansowanie projektu odpowiada Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (program Demonstrator+). Całkowity koszt to ponad 14,1 mln zł.
W 2016 roku zaprezentowano model Gamma. Nadwozie jest jednoprzestrzenne, wieloczłonowe oraz w pełni niskopodłogowe (z pneumatycznym systemem utrzymania wysokości). 4 października 2018 pierwszy seryjny egzemplarz zaprezentowano w zakładzie producenta. Miasto Poznań zamówiło 30 jedno- i 20 dwukierunkowych tramwajów. Pojazdy posiadają klimatyzacje oraz ładowarki USB. Tramwaj dzięki super-kondensatorom jest w stanie odzyskać energię podczas hamowania. Poznańska wersja ma długość 32 m i potrafi zabrać około 240 pasażerów. Gamma może się podobać (TOP DESIGN award MTP). Nie powstałaby gdyby nie zebranie doświadczenie przy wcześniejszych projektach.
Modertrans poza konstrukcja i produkcja tramwajów wraz z Politechniką Poznańska zajmuje się rozwojem wózków (oraz ich produkcja) dla torów o rozstawie 1435 i 1000 mm.
Firma zaopatruje w swoje produkty nie tylko Poznań, lecz również Gdańsk, Wrocław, Łódź czy Szczecin.
http://www.modertrans.pl/
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Modertrans_Poznań
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Moderus_Alfa
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Moderus_Beta_(nowy_tramwaj)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Moderus_Gamma
https://polskiprzemysl.com.pl/przemysl-kolejowy/modertrans-poznan-producent-taboru-szynowego/

Starlink to mega konstelacja satelitów. Zbiorowisko satelitów ma dostarczać internet w trudno dostępne miejsca. Starlink ma też konkurować z tradycyjnymi dostawcami internetu. Docelowo projekt ma współfinansować marsjańskie plany firmy SpaceX. Planowane jest wyniesienie 12 tyś satelitów na orbitę. Możliwe, że liczba ta wzrośnie aż do 42 tyś. Satelity krążą na niskiej orbicie okołoziemskie (LEO), na wysokości od 335 do 1325 km.

Pierwsze dwa testowe satelity wystrzelono w lutym 2018 roku. Prototypy Tintin A i B były wzorcem do zaprojektowania jednostek produkcyjnych. Obecnie każdy satelita waży około 260 kg (klasa satelit małych), jest wyposażony w panele słoneczne (zasilanie w energię), szukacz gwiazd (dla orientacji w przestrzenni kosmicznej) oraz silniki Halla (silnik rodzaju jonowego napędzany gazem, pierwszy raz na świecie - kryptonem). Komunikacja między satelitami odbywa się na drodze optycznej - laserowej. Jednostki posiadają zestaw anten w szyku fazowym (promieniowanie jest wzmocnione w pożądanym kierunku) działających w pasmach Ku i Ka (wykorzystywane odpowiednio do transmisji telewizji i komunikacji internetowych).

Koszty budowy konstelacji mają sięgać co najmniej 10 miliardów dolarów. Ogromną rolę odkrywa tu masowa produkcji satelitów oraz użycie rakiet wielokrotnego użytku (Falcon 9). SpaceX przeprowadziło już szereg testów: od komunikacji ze stacjami naziemnymi aż do deorbitacji, która ma zasymulować koniec kilkuletniej misji satelity.

Ostatnia partia 60 satelitów - Starlink-7 została wyniesiona w przestrzeń 22 kwietnia 2020. Wydarzenie odbiło się medialnym echem. Jednym z powodów była okazji do obserwacji przelatującej konstelacji na niebie. Jednocześnie wielu astronomów podniosło kwestię utrudnień podczas obserwacji nieba. Zaradzić temu mają różne rozwiązania np. DarkSat, satelita, który jest pokryty powłoką zmniejszającą odbijanie światła o 55%. Jednak ma to tą wadę iż samo urządzenie bardziej się nagrzewa (dlatego też kolory ciemne nie są preferowane) oraz mocno świeci w podczerwieni. Obecnie SpaceX planuje montaż osłon przeciwsłonecznych (na wzór daszków przeciwsłonecznych w samochodach), które mają zatrzymywać promieniowanie słoneczne (zapobiegać odbijania światła) a jednocześnie będą przepuszczać promieniowanie radiowe. Taki satelita ma nosić nazwę VisorSat i ma zostać wyniesiony w 17 maja br (Starlink-8). Dla już wystrzelonych satelit planowana jest zmiana orientacji podczas korekcji pozycji na orbicie. Celem jest zmniejszenie profilu wystawionego na promieniowanie słoneczne odbite na Ziemię („pozycja krawędzi noża”).

Mimo kilku potencjalnych konkurentów, np. Amazon z Projektem Kuiper to SpaceX obecnie jest największym operatorem satelitów. Ma ich na orbicie 417 (z 422 wystrzelonych). Jednocześnie według wyliczeń Starlink ma bardzo niskie prawdopodobieństwo kolizji z innymi obiektami, które jest znacznie poniżej progu zdefiniowanego przez NASA.

Przeloty konstelacji nad miejscem zamieszkania można sprawdzić w serwisie Heavens Above.

https://spacex.com.pl/wiadomosci/siodma-misja-starlink-zakonczona

https://spacex.com.pl/starlink

https://www.spidersweb.pl/2020/04/starlink-elon-musk-mniejsza-jasnosc.html

https://www.teslarati.com/spacex-starlink-visorsat-elon-musk-launch-plans/

https://www.extremetech.com/extreme/309883-spacex-will-test-visorsat-system-to-make-starlink-satellites-invisible

https://www.tesmanian.com/blogs/tesmanian-blog/spacex-visorsat

https://en.wikipedia.org/wiki/Starlink

https://www.heavens-above.com