Istorima Istorima

Μία νέα κοπέλα ταξιδεύει από την Ελλάδα στην Κύπρο, την πατρίδα του αρραβωνιαστικού της, για να παντρευτούν. Είναι όμως Ιούλιος του 1974 κι η τουρκική εισβολή, τους ανατρέπει κάθε σχέδιο κι όνειρο.

21η Απριλίου 1967, η πόρτα στο σπίτι της Ειρήνης και του Χρόνη Μίσσιου χτυπά κι εισβάλει η Ασφάλεια. Ο Χρόνης έχει προλάβει να φύγει, η Ειρήνη όμως συλλαμβάνεται κι οδηγείται πρώτα στον Ιππόδρομο και μετά στη Γυάρο, μαζί με χιλιάδες πολίτες που θεωρήθηκαν «επικίνδυνοι» για τη δικτατορία. Μένει στην εξορία τρεισήμισι χρόνια ως προληπτικώς συλληφθείσα, μια «θητεία», που την αλλάζει ως άνθρωπο.

O Θεόδωρος αγωνίζεται για τα ιδανικά του σε μία εποχή που δεν του το επιτρέπει. Στα είκοσί του χρόνια, η προδοσία του συγκατοίκου του γίνεται ο λόγος για να σταλεί στην εξορία, μαζί με χιλιάδες πολίτες που διώχθηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.

Ο Νίκος Μανιός κατά τη διάρκεια της δικτατορίας εντάσσεται στην ένοπλη αντιστασιακή οργάνωση «Κίνημα 20ής Οκτώβρη», τοποθετώντας βόμβες σε διάφορους στόχους στην Αθήνα. Όταν μαζί με έναν σύντροφό του, συλλαμβάνονται, θα φυλακιστούν και θα σταλούν εξορία στη Γυάρο.

Τρεις μέρες πριν το πραξικόπημα του ’67, ο Ανδρέας Μάρκου, μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη, γράφει στους τοίχους: «Δεν περνάει ο φασισμός». Με την επιβολή της δικτατορίας, στέλνεται εξορία στη Γυάρο, στο ερημονήσι με τις διαβόητες φυλακές που σήμερα αποτελούν σύμβολο μνήμης.

Η Μαρία μεγάλωσε σε μια αστική οικογένεια, αλλά κατάλαβε από μικρή τη σκληρότητα του «κόσμου των ενηλίκων». Στα 13 της, αναζητώντας την ελευθερία και την αίσθηση του «ανήκειν», γνώρισε τα ναρκωτικά. Εκεί ξεκίνησε ένα μακρύ κι επίπονο ταξίδι, με πολλές οδυνηρές στιγμές, μέχρι την τελική λύτρωση.