Ψήλωσέ το…Την ώρα που εσύ ξύνεσαι στην γκλίτσα του «δημοκρατικού καπιταλισμού», έρχεται ένας τύπος στην καρδιά του κτήνους και μιλά για «δημοκρατικό σοσιαλισμό». Την ώρα που πουλάει τρελά το «ούτε αριστερά, ούτε δεξιά» βγαίνει δήμαρχος σε μια πόλη 20 εκατομμυρίων ένας πολιτικός που δηλώνει “αριστερός”, σε μια χώρα που αυτό μπορεί να σημαίνει και… τρομοκράτης. Και την ώρα που εσύ βασανίζεσαι να φτιάξεις κυβερνητικό πρόγραμμα για να απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα χαμηλής και υψηλής πολιτικής, ο Ζοχράν κερδίζει το χαρτί υποσχόμενος δωρεάν συγκοινωνίες και πάγωμα ενοικίων για τον λαό. «Τραμπ, ξέρω ότι με ακούς τώρα», είπε στη νικητήρια ομιλία του, «Turn the volume up! - (Ψήλωσέ το, που λέμε και στην Κρήτη). Ισως και εδώ να χρειάζεται να από τη μια να τον ακούσουμε, από την άλλη (όπως πάντα) να κρατάμε μικρό καλάθι. Πάντως η περίπτωσή του έχει ενδιαφέρον. Στις Πίσω Σελίδες μιλούν: ----- Λεωνίδας Βατικιώτης, δημοσιογράφος και οικονομολόγος: «Ο ΜΑΜΝΤΑΝΙ ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΑΝ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ» Ο Λεωνίδας Βατικιώτης, δημοσιογράφος και οικονομολόγος, σχολιάζει τη νίκη του Ζοχράν Μαμντάνι για το δημαρχιακό θώκο στη Νέα Υόρκη και τις επιπτώσεις της για την αμερικανική αλλά και την ελληνική πολιτική σκηνή. Ο ίδιος περιγράφει τη νίκη του ως αντιφατικό αλλά ευχάριστο γεγονός, τονίζοντας τη δυσκολία του να δηλώνεις "δημοκρατικός σοσιαλιστής" στις ΗΠΑ, λόγω του πολιτικού διωγμού που ταυτίζει τέτοιες ιδεολογίες ακόμα και με την τρομοκρατία ενώ τονίζει ότι ο Μαμντάνι, ξεκινώντας από το 1% και με μια "τρομερά χαρισματική προσωπικότητα", επιτίθεται ευθέως στον Τραμπ, κάτι που δεν κάνουν άλλα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος. Αναφερόμενος στον Μαμντάνι τον χαρακτηρίζει ως "βαθιά ριζοσπαστικό" λόγω των συγκεκριμένων υλικών αιτημάτων του, όπως: δωρεάν καθολική υγειονομική περίθαλψη για όλα τα παιδιά, δημόσιες συγκοινωνίες στη Νέα Υόρκη, πάγωμα των ενοικίων κ.α.. Αυτά τα αιτήματα, όπως αναφέρει, διαφοροποιούνται σημαντικά από τη γραμμή των Δημοκρατικών, οι οποίοι εστιάζουν κυρίως στη διαχείριση των διακρίσεων (γνωστό ως "woke agenda"), αποφεύγοντας συχνά τη συζήτηση για τους μισθούς και τις τιμές, παρά τον υψηλό πληθωρισμό στις ΗΠΑ (που έφτασε το 90% επί Biden και ήταν 30% τον Σεπτέμβριο). Για τη στάση του Μαμντάνι απέναντι στην γενοκτονία των Παλαιστινίων, ο κ. Βατικιώτης τη χαρακτηρίζει "αδαμάντινη" και "ανυποχώρητη", δημιουργώντας ένα "πρωτοφανές ρήγμα" στους Δημοκρατικούς ενώ αναγνωρίζει ότι το Δημοκρατικό Κόμμα δεν θα αλλάξει ποτέ ως "σταθερά των χρηματιστών" και δεν αποκλείει την εμφάνιση πολιτικών εκπλήξεων από την αριστερή πτέρυγα. Επίσης επισημαίνει ότι οι εκλογές την ίδια ημέρα σε Νιου Τζέρσεϊ και Βιρτζίνια με νίκες Δημοκρατικών δείχνουν ότι ο Τραμπ δέχτηκε ένα "χαστούκι" αποκλειστικά δικό του, χαρακτηρίζοντας τη κυβέρνηση Τραμπ ως τη χειρότερη στην ιστορία των ΗΠΑ, με πρωτοφανή συγκέντρωση δισεκατομμυριούχων στην εξουσία. Επιπλέον υποστηρίζει ότι αν ο Μαμντάνι εγκατέλειπε τους Δημοκρατικούς, θα εξασφάλιζε την υλοποίηση των εξαγγελιών του ενώ παραμένοντας στο κόμμα και επιδιώκοντας συμβιβασμούς με τη Wall Street, κινδυνεύει να μην υλοποιηθούν ούτε τα βασικά του αιτήματα. Σε σύγκριση με την Ελλάδα, ο κ. Βατικιώτης απαντά στο ερώτημα περί σύγκρισης με τον Τσίπρα, ο οποίος μιλάει για "δημοκρατικό καπιταλισμό", με τον Μαμντάνι όμως να μιλάει για "δημοκρατικό σοσιαλισμό" και τονίζει ότι ο Τσίπρας θα μπορούσε να πάρει μαθήματα από τον Μαμντάνι στην πολιτική πρακτική και επικοινωνία, την ώρα που επιχειρεί να καλύψει ένα πολιτικό κενό στην Ελλάδα, παρόμοιο με αυτό που κάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2012 (μετά την "προδοσία" του ΠΑΣΟΚ), αλλά αυτή τη φορά από τα "δεξιά." Τέλος, τονίζει πως η υπόλοιπη ελληνική αριστερά πρέπει να εστιάσει στο μεροκάματο, τους όρους ζωής και κατοικίας, να μην υιοθετεί την κυρίαρχη ατζέντα και να μιλά μια λαϊκή γλώσσα που να συγκινεί την κοινωνία. www.pisoselides.gr
