PretParkProfs Pieter Cornelis & Wim Strijbosch

Deze aflevering biedt een bespreking van de meest voorkomende wereldbeelden in thematisering en gedrag van themaparken: cultureel imperialisme, nationalisme, regionalisme, kapitalisme, religie en milieu. Vaak zijn ontwerpers en gasten zich hiervan niet tot nauwelijks bewust. We bespreken diverse voorbeelden en bediscussiëren enkele dilemma's waarmee parken en ontwerpers te maken krijgen.

In deze aflevering bespreken we de betekenis van bezoekers en gasten in de pretparkindustrie. Gasten worden niet alleen vanuit een economisch perspectief bekeken, maar ook als pelgrim, fan, performer en zelfs ervarend lichaam.

Zonder thematisering is er geen themapark. Daarom gaan de meeste hoofdstukken in een boek over themaparkstudies op de een of andere manier in op thematisering, of op zijn minst op voorbeelden daarvan. Met thematisering wordt een themapark meer dan een conglomeraat van attracties, winkels en restaurants. In deze aflevering wordt uitgelegd wat thematisering is, en waarom en hoe het werkt.

In deze aflevering bespreken we grofweg twee verschillende aspecten van themaparken als mediafenomenen. Enerzijds combineren themaparken - net als de pleziertuinen, pretparken, wereldtentoonstellingen, enz. die eraan voorafgingen - verschillende media en kunstvormen die traditioneel en historisch als verschillend werden beschouwd, zoals architectuur, schilderkunst, landschapsarchitectuur, muziek, taal of voorstelling, om een zintuiglijke omgeving te creëren. Themaparken worden daarom "hybride", "samengesteld" of "meta-media" genoemd. Anderzijds hebben de parken zich, wat hun themakeuze betreft, steeds meer toegelegd op transmediale franchises, met name die uit de filmindustrie (bijv. Star Wars, Harry Potter), en/of hebben ze zelf franchises voortgebracht (bijv. Pirates of the Caribbean).

In deze aflevering wordt een aantal economische strategieën voorgesteld die themaparken gebruiken om hun economische doelstellingen te bereiken. Het conceptuele ontwerp van elk themapark is van het grootste belang, aangezien de aanvankelijke investeringen in het onroerend goed hoog en riskant zijn, en conceptuele fouten in een later stadium moeilijk te corrigeren zijn. Conceptuele strategieën hebben dus betrekking op de investeringsbeslissingen die tijdens de ontwerpfase van een park worden genomen en op de voortdurende investeringsbeslissingen van de exploitanten tijdens de levensduur van het park. Klantgerichte strategieën wijzen op hun beurt op de mate waarin het economische succes van een themapark afhangt van het gemiddelde dagelijkse aantal bezoekers, de lengte van het seizoen en de gemiddelde uitgaven per hoofd van de bevolking. Zij zijn erop gericht het bezoekers- en bestedingsvolume te vergroten, onder meer door uitbreiding van het verzorgingsgebied, benutting van het bezoekerspotentieel en stimulering van secundaire bestedingen. Klantgerichte strategieën hebben dus betrekking op de productmixontwikkeling, het beheer en de marketing van het themapark. Milieu-, sociale en governancestrategieën (ESG-strategieën) ten slotte hebben betrekking op de huidige grote maatschappelijke uitdagingen vanuit het perspectief van de pretparkindustrie.

Authenticiteit is een ingewikkeld en omstreden begrip. In deze aflevering bespreken we het idee dat authenticiteit tegenwoordig veel meer gezien moet worden als het resultaat van een interactie tussen bezoeker en park - authentiek is wat de bezoeker als echt, geloofwaardig en overtuigend beschouwt. Bovendien moet authenticiteit worden opgevat als een continuüm van minder tot meer authentieke ervaringen. We bespreken het begrip vanuit diverse theoretische invalshoeken en leggen we uiteraard voortdurend de link naar de praktijk van pretparken.