25. လွတ်လပ်သူလို လမ်းလျှောက်ပါ

ဆရာအေကေမိုးဘာသာပြန်ဆိုထားသည့် ဆရာတော်သစ်နက်ဟန်၏ Be free where you are (ရောက်တဲ့နေရာမှာ လွတ်လပ်ပါစေ) စာအုပ်မှ ကောက်နှုတ်ဖော်ပြလိုက်ပါတယ်။ ++++++++++++++++++++++++ ဒီမနက် ကျနော် ထောင်ဝင်းထဲကို ဝင်လာတော့ သတိရှိရှိနဲ့ လှမ်းဝင်ခဲ့တယ်။ ကျနော် ဘာကို သတိထားမိသလဲ ဆိုတော့ ထောင်ဝင်းအတွင်းက လေရှုရတဲ့အရသာဟာ ‌အပြင်မှာ လိုပဲ။ ကျနော် ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်တယ်။ အပြင်မှာတုန်းက မြင်ရတဲ့ ကောင်းကင်ပြာပဲ။ ‌‌‌ထောင်ဝင်းထဲမှာ မြက်ပင်တွေ၊ ပန်းပွင့်တွေကလည်း အပြင်က အတိုင်းပါပဲ။ ကျနော့် ‌‌ခြေလှမ်းတိုင်းဟာလည်း အပြင်မှာလို ခိုင်ခံနေတယ်၊ လွတ်လပ်နေတယ်။ ဒီတော့ ကျနော့်အမြင် ပြောရရင် ဒီထောင်တွင်းမှာလည်း ခင်ဗျားတို့ သတိအကျင့် အောင်အောင်မြင်မြင် ကျင့်နိုင်ဖို့၊ ကိုယ်တွင်း လွတ်လပ်မှု၊ ယုံကြည်မှုတွေ ရလာစေဖို့ မဖြစ်နိုင်စရာ မရှိဘူး။ . လမ်း‌လျောက်တဲ့အခါ၊ အသက်ကို ရှုသွင်း၊ ‌‌ခြေလှမ်း တလှမ်းနှစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်၊ လူတယောက် နာမည်ကို (စိတ်ထဲ) က ခေါ် လိုက်ပါ။ ခင်ဗျား ချစ်ရတဲ့သူတယောက်၊ ခင်ဗျား ကို ကြင်နာသူ၊ ပျော်ရွှင်စေသူ၊ သူ့အကြောင်းတွေးလိုက်ရင် ခွန်အားဖြစ်စေသူ၊ လန်းဆန်းစေသူ စတဲ့သူ တ‌ယောက်ယောက်ပေါ့။ ဥပမာ ‌ဒေးဗစ် ဆိုတဲ့သူ ဆိုပါစို့။ အသက်ရှုသွင်း လိုက်ရင်း ‌ခြေလှမ်းနှစ်လှမ်း လှမ်းတယ်၊ လှမ်းနေရင်း "ဒေးဗစ်၊ ဒေးဗစ်" လို့ စိတ်ထဲက ခေါ်လိုက်ပါ။ အသက်ရှုထုတ်လိုက်ရင်း နောက်ထပ် ‌ခြေနှစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်၊ လှမ်းနေရင်းနဲ့ "ငါဒီမှာ၊ ငါဒီမှာ" လို့ စိတ်ကနေ ရေရွတ်လိုက်ပါ။ တခြား ဘာကိုမှ မစဥ်းစားပါနဲ့။ ဒီလမ်းလျောက်တာရယ်၊ အသက်ရှုတာရယ်၊ ဒေးဗစ်ရယ်ကိုပဲ အာရုံထားပါ။ အဲလို "ဒေးဗစ်၊ ဒေးဗစ်၊ ငါဒီမှာ၊ ငါဒီမှာ " လို့ လမ်းလျောက်ရင်း ရွတ်ဖန်များလာတဲ့အခါ ခင်ဗျားဟာ ဒေးဗစ်နဲ့ အတူတူ အေးအေးချမ်းချမ်း လမ်းလျောက်နေတယ်လို့ ခံစားလာရမယ်။ . အဲဒီလိုပဲ။ ကမ္ဘာ‌ကြီးကို နာမည်ခေါ်ပြီး လမ်းလျှောလို့လည်း ရတယ်။ "Earth, Earth, Here I am, Here I am" (‌‌‌ကမ္ဘာ၊ ကမ္ဘာ၊ ငါဒီမှာ၊ ငါဒီမှာ) လို့။ ကမ္ဘာ‌ကြီးဆိုတာ ကျနော်တို့ရဲ့ မိခင်ကြီးပါ။ သူက ကျနော်တို့အတွက် အမြဲရှိနေတယ်လေ။ အစားအသောက်တွေ ထုတ်ပေးတယ်၊ အသက်ရှင်အောင် လုပ်ပေးတယ်၊ ‌ကျနော်တို့ ကောင်းကောင်း ဆိုးဆိုး လက်ခံတယ်။ ဒါကြောင့် မိခင်ကမ္ဘာ‌ကြီး ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ ကျနော် ဟာ သူ့နာမည်ခေါ်ပြီး ကျနော်ရှိနေကြောင်း ပြောတာပါ။ ဒါဟာလည်း သတိကျင့်စဥ် တမျိုးပါ။ အဲဒီလိုသာ ခင်ဗျား ပုံမှန် လေ့ကျင့်လိုက်ရင် ရက်အနည်းငယ်၊ လအနည်းငယ် အတွင်းမှာ သိသိသာသာ ထူးခြားလာပါလိမ့်မယ်။ . ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ် ထဲက ဓာတ်တွေနဲ့ ထိတွေ့တတ်အောင် လေ့ကျင့်ဖို့လည်း လိုပါတယ်။ ဒီဓာတ်တွေက ကျနော်တို့ လန်းဆန်းစေတယ်၊ ရောဂါတွေ ပျောက်စေတယ်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ကျနော်တို့ဟာ ခန္ဓာကိုယ်ကို အန္တရာယ် ဖြစ်စေတဲ့ဓာတ်တွေကို အဝင်ခံလေ့ရှိတယ်။ အဲလိုဝင်လာရင် ကျနော်တို့ဟာ စိတ်တိုလာတယ်၊ စိတ်ဆိုးလာတယ်၊ စိတ်ဓာတ်ကျလာတယ်။ ကျနော့်ဆရာ ဗုဒ္ဓ ကပြောတယ်။ ဘယ်အရာမှ အစာမရှိဘဲ အသက်မရှင်နိုင်ဘူးတဲ့။ ကျနော်တို့ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှု၊ ဝမ်းနည်းမှု၊ အမုန်းတရားတို့ဟာ (စိတ်)အစာ မရှိဘဲ မရှင်သန်နိုင်ပါဘူး။ . ခင်ဗျားမှာ အမုန်းတရား ဖြစ်နေတယ် ဆိုပါစို့။ ဒီအမုန်းပင်ကို ရှင်သန်အောင် ခင်ဗျားက အစာကျွေးနေတယ်၊ ရေလောင်းနေတယ်။ ဒီတော့ ဘယ်အစာ အာဟာရဟာ ဒီစိတ်ကို ကြီးထွားအောင် လုပ်နေသလဲ ဆိုတာ အသေအချာ သိအောင် လုပ်ပြီး အစာဖြတ်တောက်ရမယ် လို့ ဗုဒ္ဓက အကြံပေးတယ်။ အဲလိုသာ ဖြတ်တောက်နိုင်ခဲ့ရင် ခင်ဗျားရဲ့ အမုန်းတရားတွေ၊ စိတ်ညစ်တာတွေဟာ တဖြည်းဖြည်း သေးငယ် ပပျောက်သွားမယ်။ ဒီလို သိနိုင်ဖို့ သတိအကျင့် လိုပါတယ်။ . သတိအကျင့် နေ့စဥ်ဘဝမှာ မရှိရင်တော့ ကျနော်တို့ဟာ ပတ်ဝန်းကျင်က အဆိပ်တွေကို ကြည့်ရင်း နားထောင်ရင်း စိတ် အစာ ကျွေးနေတတ်ပါတယ်။ အဲဒီကနေ ဒေါသတွေ အမုန်းတွေ‌ဟာ အဆိပ်စားပြီး ကြီးထွားလာကြတယ်။ နေ့စဥ်ဘဝမှာ အဆိပ်အတောက် ရနိုင်တဲ့‌နေရာ များစွာ ရှိပါတယ်။ ဥပမာ တီဗီကြည့်ရင်း ဒေါသထွက်နေတာမျိုးပေါ့။ အကယ်လို့ ဝင်လေထွက်လေအပေါ််မှာ သတိရှိနေတယ် ဆိုရင် ဒါဟာ ငါ့ဒေါသကို ကြီးထွားစေတဲ့ အဆိပ် ပဲလို့ သိလာမယ်။ အဲဒီတော့ အချိန်မီ တားလိုက်နိုင်တာပေါ့၊ သတိရှိရှိ နေခြင်း ဆိုတာ အဲလို အဆိပ်အတောက် အမျိုးမျိုးကို မသုံးစွဲမိအောင်၊ ဝင်မလာအောင် နေထိုင်ခြင်းပါ။ အဲလို အဆိပ်တွေ အစား အံဖွယ်ရာ၊ လန်းဆန်းရာ၊ ခွန်အားဖြစ်ရာ ထိတွေ့နိင်အောင် ကြိုးစားခြင်းပါ။ ဒီအရာတွေက ခင်ဗျား ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အပြည့်ရှိပါတယ်။ . __________________________ AKMoe 2022/02/03