Macro met Boot en Mujagić | BNR

BNR Nieuwsradio
Macro met Boot en Mujagić  | BNR

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

  1. -4 ДН.

    Overheid toont slappe knieën met akkoord vroegpensioen

    Het akkoord over het vroegpensioen is 'een overwinning' voor de vakbeweging in het algemeen. Dat concludeert macro-econoom Arnoud Boot in reactie op het nieuws dat vakbonden, werkgevers en het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) een akkoord hebben bereikt over een nieuwe regeling. "Ze hebben hier heel hard voor gevochten." Tegelijkertijd heeft de overheid 'slappe knieën', zegt Boot. Vanwaar dat verschil? Je kunt niet anders zeggen: het is hun overwinning. Dat blijkt ook wel, want op hun website staat nu dat er zekerheid is voor mensen met zwaar werk. En het gaat hier om een permanente regeling. Die combinatie van zekerheid en permanent toont aan dat de overheid eigenlijk slappe knieën heeft gehad. Op de website van het ministerie staat een geweldig stuk online, je krijgt er bijna de tranen van in je ogen, over hoe je gezond kunt doorwerken. Geen woord over vroegpensioen, maar over gezond doorwerken. Dat is wat benadrukt wordt in het lange stuk van de overheid. Wie kan tegen gezond doorwerken zijn? Maar de gemaakte afspraken gaan toch over eerder stoppen? Ja, dat mag wel zo zijn, maar in die tekst staat natuurlijk dat iedereen zal bijdragen aan gezond doorwerken, dat men evaluatiemomenten inbouwt, zodat niet straks half Nederland in de vroegpensioenregeling zit. Hoewel dat niet uitgesloten is. Het kabinet heeft dus een oplossing gekozen en heeft dat zelf verpakt als een akkoord over gezond doorwerken. Daar zit geen enkele angel in. De enige angel is dat het vroegpensioen nu met extra overheidsgeld wordt gefaciliteerd. En dan hebben we nog een andere partij, en dat zijn de werkgevers: VNO-NCW. Maar laten we eerlijk zijn, de overheid is de grootste werkgever in Nederland. Direct en indirect. Waar zijn we dan getuige van? Dit is een voet tussen de deur van vroegpensioen. Ik was een stuk minder kritisch geweest als er een akkoord was bereikt waarbij de tijdelijke regeling verlengd zou worden. Om die werkgevers de gelegenheid te geven hun personeelsbeleid fatsoenlijk vorm te geven, zodat mensen ook hun pensioen kunnen halen. Maar er wordt nu geen maximum gesteld, ook al wordt een streefgetal van 15.000 genoemd. In het FNV-persbericht staat ook letterlijk dat er geen maximumaantal mensen is afgesproken. Dit is wat het ministerie heeft opgeschreven. Het kabinet heeft nu een heikel probleem van tafel, want de aangekondigde stakingen hadden nadrukkelijk de overheid getroffen. Daarom is dit een echte overwinning van het FNV. Zij hebben de krapte op de arbeidsmarkt en de onmisbaarheid van de NS ingezet om hun zin te krijgen. Maar zijn we dus nog niet klaar met dit verhaal? Nee, hier eindigt het verhaal niet. Er is nu afgesproken hoe het er ongeveer uitziet. Dat wordt aan één cao-tafel geregeld. De volgende cao-tafel moet dat als uitgangspunt nemen en dat betekent dat deze regeling wordt overgezet naar het onderwijs. Die wordt overgezet naar de hele zorgsector. En straks zit heel Nederland in die vroegpensioenregeling. Dan hebben we de werkgevers geen verantwoordelijkheid gegeven om een fatsoenlijke werkloopbaan voor mensen in te richten. Is er dan niets positiefs aan dit vroegpensioenakkoord? Ik heb iets positiefs over het FNV gezegd, want ik vind dat een werknemersorganisatie zich moet manifesteren. Maar werkgevers hebben het voor een groot deel laten liggen. Dan heb ik het met name over publieke werkgevers. Het commerciële bedrijfsleven heeft grosso modo een veel beter personeelsbeleid. Mijn eigen universiteit heeft nog nooit van personeelsbeleid gehoord. Ja, ze hebben een personeelsafdeling, maar dat is een administratieve afdeling die regelt dat iedereen op de loonlijst staat. Maar denken in termen van loopbanen, houdbaarheid, optimale inzetbaarheid is binnen het hele overheidsapparaat niet aanwezig. Daar zijn we nu de dupe van.   See omnystudio.com/listener for privacy information.

    7 мин.
  2. 11 ОКТ.

    Moedig CPB stelt niet de juiste vragen

    Het Centraal Planbureau (CPB) toont moed door een langetermijnvisie voor 2050 te presenteren. ‘Als je naar de politiek kijkt, dan is morgenmiddag al een lange termijn', zegt macro-econoom Arnoud Boot. ‘Dus wat heb je aan zo'n vooruitzicht?’   Waarom doet het CPB dit dan?   Het CPB toont veel moed door als onafhankelijk instituut, ondanks dat het onder het Ministerie van Economische Zaken valt, toch studies te publiceren die verder kijken dan de korte termijn. De politiek biedt namelijk weinig stabiliteit voor de lange termijn, en vaak reageren politici slechts op de 'rode lappen' die in het debat worden gegooid. Het CPB probeert echter de focus te houden op de belangrijkste keuzes die Nederland moet maken voor de toekomst. Want uiteindelijk gaat het toch om dit land, hoe we er straks voorstaan. Ze presenteren verschillende scenario's die gekoppeld zijn aan bredere maatschappelijke visies, waarbij ze ook de valkuilen en mogelijkheden voor de toekomst in kaart brengen.  De vier smaken van het CPB zijn autonoom, markt, samen en duurzaam. Hoe is dat te rijmen met het huidige kabinet?   Het zijn simpelweg vier visies op de toekomst, zonder een directe link met de politiek. Autonoom is gericht op zelfbeschikking, waarbij je verantwoordelijkheden delegeert aan regio's. Dat sluit enigszins aan bij het beleid van dit kabinet. Maar als Wilders plotseling de Amsterdamse democratie wil ondermijnen door te suggereren dat de burgemeester moet worden ontslagen, is dat blijkbaar niet de autonomie die hij voor ogen heeft. Het lijkt meer op een provocatie waar vervolgens op gereageerd kan worden.  Het scenario Markt richt zich voornamelijk op het bieden van ruimte aan de economie. Hier staat materiële welvaart centraal, zij het binnen bepaalde randvoorwaarden. Duurzaamheid krijgt een belangrijkere rol, maar zet ook in zekere zin een rem op de economische groei.  Ook het scenario van Autonomie legt een grote druk op economische groei, omdat je veel uit handen geeft. Hierdoor komt de groei onder druk te staan, maar tegelijkertijd kan dit het draagvlak voor de economie versterken. Positief geïnterpreteerd, kan dit de sociale cohesie in het land verbeteren, wat goed zou zijn voor ons allemaal, inclusief ons welzijn.  Dan heb je nog het scenario samen over. Wat moeten we daarmee?  Het vierde scenario gaat over herverdeling. Het draait niet zozeer om economische groei en materiële welvaart, maar om herverdelen zodat niemand tussen wal en schip valt. Dat leidt ook tot lagere economische groei, omdat de overheid een grotere deken over de economie legt. Maar dat zijn politieke keuzes. Niemand zal tegen herverdeling zijn, en ik hoop dat ook niemand voorstander is van het ondermijnen van de markt. Daarnaast hebben we nog de afhankelijkheid van het buitenland.  Wat is nou eigenlijk de onderbouwing van het CPB bij dit rapport?  Die is er eigenlijk niet. De belangrijkste vraag wordt in het rapport zelfs niet gesteld. Namelijk wat het betekent als wij bepaalde denkbeelden hebben over autonomie of over het inperken van het financiële kapitalisme?   Vorige week is op een willekeurig moment een motie aangenomen tegen bonussen In de financiële sectir, De hele politiek is daartegen want daar winnen ze twee stemmen mee in zuidoost Zutphen. Iedereen is het erover eens dat je het moet hebben over de hele sterke financiële prikkels in deze sector, waar de kantjes ervan af worden gelopen. Maar wel op een serieuze en genuanceerde manier en niet op een willekeurig moment. Dat staat dus haaks op een fatsoenlijk beleid. En in hoeverre kunnen we als Nederland afwijken van wat er in Europa gebeurt?   De financiële sector moet binnen allerlei randvoorwaarden opereren. Maar we willen ook niet dat de financiële sectir in Nederland doodbloedt. Dan zijn we verder van huis. Dan zijn we afhankelijk van Unicredit of van een Franse bank. En die hebben het Franse belang voorop staan.   Welke les moeten we hier dan uittrekken?   We moeten

    8 мин.

Оценки и отзывы

4,8
из 5
Оценок: 4

Об этом подкасте

Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.

Чтобы прослушивать выпуски с ненормативным контентом, войдите в систему.

Следите за новостями подкаста

Войдите в систему или зарегистрируйтесь, чтобы следить за подкастами, сохранять выпуски и получать последние обновления.

Выберите страну или регион

Африка, Ближний Восток и Индия

Азиатско-Тихоокеанский регион

Европа

Латинская Америка и страны Карибского бассейна

США и Канада