MISCHA‪!‬ NPO Radio 1 / AVROTROS

Het is zijn stip aan de horizon: Rico Verhoeven verslaan. Hoewel, het uiteindelijke doel is zichzelf beter leren kennen, op fysiek en mentaal vlak. Want de sport brengt hem dichter bij hemzelf. We spreken over spelplezier, staredowns, de band met je trainer die opvallend veel gelijkenissen vertoont met een liefdesrelatie. En: hoe train je om gemener te worden?

Niemand heeft het op zijn of haar sterfbed over werk. In haar boek 'De tijd van je leven' vraagt ze zich af waarom we dat eigenlijk niet doen? Dus spreken we over zinvol werk, workism, burn-outs, quiet quitting, de 90% moeders en wat werkvrijheid écht betekent.

Hij zingt niet meer voor de marathonlopers van Rotterdam, maar zijn carrière dendert gewoon voort. Hij treedt nog steeds op, zo'n honderd keer per jaar. Zegt nooit nee. En denkt nooit: 'was ik maar thuisgebleven'. We spreken over zijn jeugd, zijn grote dromen, de liefde en hoe het optreden altijd zijn redding is geweest.'

Risicovol waarheidsspreken, dat beschouwt ze als een daad van liefde. Vertellen wat je voelt, aanhoren wat dat met de ander doet, zonder het doel elkaar te overtuigen. En met de zekerheid dat je niet wegloopt en dat je verantwoordelijkheid neemt voor wat je zegt. 'Er is zoveel ruimte voorbij gelijk hebben'.

Eindelijk weet ik waarom een opera altijd zo lang duurt. Het draait om uitgesteld verlangen. We spreken over de politieke lading van opera's: 'de snijtafel waarop de burgerij zichzelf ontleedt', de male gaze - 'vrouwen worden doodgestoken, krijgen tbc of springen uit het raam' - en het begrijpen van die ene noot: 'Als je weet waar je naartoe moet luisteren, gaan die andere noten ook kloppen'.

Wanneer je denkt dat je niet nog dieper kunt gaan, ontdekken dat dat toch het geval is. En jezelf dan bijeenrapen en weer opstaan. Daar is hij goed in. We spraken over hoe hij omgaat met kritiek, waarom hij de gunfactor is verloren en waarom hij toch steeds terugslaat: 'Er is niemand die voor me opkomt, dus moet ik het zelf doen.'